Frankrijk – Le Cap Blanc Nez – 04/10/2013 tot en met 07/10/2013
Omdat we beiden op 7 oktober een dagje verlof hadden genomen, leek het ons een uitgelezen moment om er nog eens een weekendje met de motorhome op uit te trekken. Maar waarheen? Onze dochter stelde voor om op de hond te passen en daardoor konden we nogmaals naar Frankrijk reizen.
Na een beetje zoekwerk beslisten we om richting Le Cap Blanc-Nez te trekken. Via Google Maps vonden we een camping in het dorpje Escalles.
Via mail wisten we al snel dat er nog plaats was en daarmee lag dus onze bestemming vast:
Camping Côte D’Opale
Le Blanc Nez
18 rue de la mer
62179 Escalles
Dit is een kleine familie camping met een ietswat verouderde, maar verzorgde, sanitaire installatie.
Aansluitend aan de receptie is er een kruidenierswinkeltje aanwezig waar je de meest noodzakelijke zaken kan aankopen. Ook is het er mogelijk om dagelijks verse broodjes of koffiekoeken te bestellen voor de dag nadien.
Aan de achterzijde van het lokale restaurant is het mogelijk om frietjes te bestellen en af te halen in het geval je geen zin hebt om in het restaurant te gaan eten.
Het restaurant zelf is een absolute aanrader: ze maken er de lekkerste visgerechten klaar tegen een zeer democratische prijs. Tijdens het weekend kan je er best tijdig reserveren.
In alle geval is het onthaal er uitmuntend: de uitbaters zijn super vriendelijke mensen.
Als enige optie namen we de 10A electrische aansluiting i.p.v. de standaard 4A aansluiting. Normaal gezien betaal je hiervoor een extra 7,90€, maar we kregen het gratis aangeboden.
We hadden de eigenaar verwittigd dat we na 21u00 gingen toekomen, maar dit was voor hem geen enkel probleem en nadat we waren aangekomen begeleide hij ons naar onze standplaats voor de komende dagen.
Nadat we onze keggen hadden geplaatst, onze electriciteit hadden ingestoken en de gaskraan hadden geopend was het tijd voor een apéritiefje en nog even na te genieten van de rit. Een tijdje later kropen we onder de wol.
De dag nadien stonden we vroeg op en gingen we de broodjes, die we de avond tevoren nog hadden besteld, afhalen in het kruidenierswinkeltje aan de receptie. Een beetje later zaten we te genieten van een lekker ontbijt.
Na het ontbijt maakten we ons klaar voor een wandeling in de omgeving. Vooraleer we onze wandeling aanvingen reserveerden we ons een tafeltje in het restaurant van de camping.
Vanop de camping naar de kust wandelen is niet ver: ongeveer een 800 meter stappen en je bent er. Door de mistige omstandigheden zagen we Engeland echter niet zo goed liggen.
We wandelden langsheen de kuststrook en maakten een grote bocht naar links door de weilanden om zo, langs de camping, in het dorpscentrum terecht te komen. Buiten een drietal restaurants, een hotel en vele gîtes is er in het dorp niet veel te beleven; een bakker, beenhouwer of een café is er niet te vinden. We waren weeral blij dat we op de camping brood konden bestellen.
Na onze wandeling besloten we om een beetje van het zonnetje, dat ondertussen flink was gaan schijnen, te genieten. We deden dit samen met wat lektuur en een fles champagne van onze favoriete champagneboer, Robert Allait.
En op deze manier kwam er stilaan een einde aan deze mooie dag…
Wat we natuurlijk nog wel te goed hadden was ons avondmaal in het lokale restaurant op de camping. We maakten ons dus klaar om te vertrekken en een beetje later zaten we in het restaurant, genaamd ‘Les Falaises‘ te genieten van heerlijk bereide spijzen…
We vonden het eten zo lekker dat we meteen een reservatie maakten voor de avond nadien.
Redelijk laat op de avond zakten we volledig voldaan af naar onze motorhome en lagen korte tijd later vredig te slapen…
De dag nadien stonden we op met stralend weer en besloten we, na het het ontbijt, om een wandeling te maken naar de gedenknaald op het hoogste punt van Cap Blanc Nez, gelegen op 134 meter boven de zeespiegel.
De gedenknaald uit 1922 ‘ter ere van de uitzonderlijke samenwerking en de oprechte kameraadschap tussen de Franse en Britse Marine tijdens de Eerste Wereldoorlog’ prijkt boven op de witte krijtrotsen van de kaap Blanc-Nez. Aan de overkant van het Kanaal, in Saint Margaret at Cliff bij Dover, staat dezelfde gedenknaald. Het monument herdenkt de waardevolle bijdrage van de Dover Patrol in de verdediging van het strategisch belangrijke Nauw van Calais tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Het Duitse leger beschikte over een aanzienlijke onderzeevloot die meteen in september 1914 van het Nauw van Calais een nieuw slagveld maakte. De U-Boten trokken door het Nauw om een uitputtingsoorlog te voeren tegen de geallieerde militaire- en handelsvloot op het Kanaal en de Atlantische Oceaan. Voor het Britse leger op het vasteland was dit een serieuze bedreiging. De aanvoer van versterking en proviand ging vanuit Engeland via zee naar de havens van Boulogne, Calais en Duinkerken, evenals de konvooien van troepen.
De Dover Patrol moest het Nauw en de Noordzee veiligstellen. De patrouille bestond uit een heterogene vloot, gesteund door onderzeeboten en de luchtmacht. Zij begeleidde schepen die troepen, gewonden of materiaal vervoeren, ruimde Duitse zeemijnen en onderhield de eigen mijnenvelden tussen de Franse en de Engelse kust. De Dover Patrol leidde ook de aanval op 23 april 1918 om de havens van Zeebrugge en Oostende, waar de Duitse onderzeeboten gelegerd waren, te blokkeren. Deze operatie leverde misschien niet het gewenste effect, maar droeg wel bij tot de vestiging van de reputatie van deze patrouille.
De Dover Patrol beschikte over één basis in Dover en één in Duinkerken. De Franse marine bleek een waardevolle partner in de strijd tegen de Duitse onderzeeërs en het ruimen van zeemijnen. De monumenten van Blanc-Nez en Saint Margaret herdenken de nauwe samenwerking tussen beide korpsen. Een derde gedenknaald staat bij de ingang van de haven van New York ter ere van de door de Patrol en de Amerikaanse Navy geleide operaties in de Atlantische Oceaan.
Na onze wandeling genoten we, met een biertje in de hand, aan onze motorhome van de niet aflatende zon. We hadden de indruk dat het Augustus was in plaats van Oktober, zulk zalig weer.
’s Avonds begaven we ons opnieuw richting restaurant ‘Les Falaises‘. We waren een beetje te vroeg en we beslisten om ons apéritief op het terras van het restaurant te nuttigen.
Aan een tafeltje naast ons zat een ouder Engels koppel dat duidelijk moeite had om de menukaart te ontcijferen (deze was enkel Franstalig) en van de bediening ook niet veel hulp kreeg wegens de taalbarrière. Als goede Belg boden we dus onze hulp aan en al gauw leerden we dat de dame een allergie had voor vis, zelfs de geur ervan veroorzaakte een allergische reactie. Het menu dat ze dachten te gaan nemen bestond echter uitsluitend uit vis, net zoals 75% van de gerechten op de menukaart…
Ze waren dus zeer dankbaar dat we hen konden helpen om een op vlees gebasseerde menu aan te duiden en een beetje later zaten ze in een uithoekje, ver van de keuken en het andere cliënteel, hun eten te verorberen.
Een weinig later was het ook onze beurt en weeral was het eten voortreffelijk geprepareerd. Echt genieten is het daar…
De dag nadien sliepen we een beetje uit en maakten we onszelf een uitgebreide brunch klaar. Na het eten en de afwas maakten we de motorhome en onszelf klaar om opnieuw naar huis te rijden.
Nadat we de motorhome hadden achtergelaten in zijn stalling kwamen we in de loop van de namiddag thuis aan en hadden we een leuk weerzien van de dochter en Vanil, de hond.
Het was weeral een tof verlengd, zonovergoten, weekend.
Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.
Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen:
Reacties
Frankrijk – Le Cap Blanc Nez – 04/10/2013 tot en met 07/10/2013 — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>