Duitsland – Moezel van Koblenz tot Trier – 05-10-2014 tot en met 12-10-2014
De herfst maakt langzaam maar zeker zijn intrede en dit wil zeggen dat de natuur zijn pallet van herfstkleuren ten beste geeft. We hadden al wel eens foto’s bekeken van de prachtige natuur langs de Moezelvallei en dit bracht ons op het idee om eens een trip langs de Moezel te gaan doen.
De vrouw des huizes had dit als kind ooit al eens gedaan en één van haar leukste herinneringen was haar bezoek aan de “Deutches Eck” in Koblenz, daar waar de Moezel en de Rijn samenvloeien. Daarmee was het dan beslist: dit zou het startpunt zijn van onze herfsttrip langs de Moezel.
Op zondag 5 oktober vertrokken we ’s avonds richting Duitsland waar we een eerste overnachting deden op de camperplaats van Jülich om daar ’s maandags als eerste werk naar de Aldi te rijden om wat provisie in te slaan voor de eerstkomende dagen.
We verkozen deze camperplaats omdat ze gemakkelijk en op elk uur toegankelijk is, dit wisten we sinds ons vorig bezoek in juli 2014. Voor we de camperplaats verlieten vulden we onze watertank aan het servicepunt.
Na het geplande bezoek aan de Aldi reden we in de richting van onze eerste overnachtingsplaats: de Knaus camping gelegen aan de Deutsche Eck te Koblenz. Dit is de plek waar de Rijn en de Moezel samenlopen. Het Campingpark wat al sinds 60 jaar onder de naam “Campingplats Rhein-Mosel” bekend is, beschikt over bijna 200 staanplaatsen met een fantastisch uitzicht op de Deutschen Eck, de oude binnenstad van Koblenz en de Ehrenbreitenstein Vesting met de in de Bundesgartenschau geinstalleerde kabelbaan.
In het jaar 2011 werd de camping door de Koblenz Touristik gerenoveerd en vanwege de uitstekende voorzieningen, de goed onderhouden en in technisch goede staat verkerende sanitaire voorzieningen zoals de aangeboden service voorzieningen en faciliteiten, kreeg de camping van de BVCD/DTV 4 sterren.
Net buiten de camping zijn een aantal camperplaatsen, maar deze waren allen bezet toen we ter plaatse aankwamen. We besloten dan maar op de camping te gaan staan. Gelukkig voor ons waren daar nog wel een aantal plaatsen beschikbaar en we kregen een plaats aan de oever van de Rijn toegewezen: nummer 21. Dit is een “comfortplaats” waarvoor ze vanwege het uitzicht een nogal stevige prijs aanrekenen, maar het moet gezegd zijn: voor ons was het de moeite waard. We stonden recht tegenover de Deutsches Eck en de vesting Ehrenbreitstein.
Niet veel later vertrokken we op onze ontdekkingstocht van deze nabij gelegen bezienswaardigheden. We staken de Rijn over met de “Liesel”, een kleine veerboot die je voor een zacht prijsje naar de overkant van de rivier brengt. Je vind de aanlegplaats links ten opzichte van de ingang van de camping.
De rest van de dag besteedden we aan het bezoek van de volgende plaatsen om ’s avonds moe, maar voldaan terug te keren naar de camping. Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind en konden we gans de dag in het zonnetje rondwandelen.
Deutsches Eck
Het symbool van de stad Koblenz met zijn monumentale ridderstandbeeld van de duitse keizer Wilhelm I en een trekpleister voor veel toeristen, bevindt zich direct tegenover het Campingpark.
Vanop het platform van de Deutches Eck namen we de kabelbaan naar vesting Ehrenbreitstein. In een gondel van de kabelbaan Koblenz zweeft u op spectaculaire wijze over de Rijn naar de vesting Ehrenbreitstein. Geniet van het adembenemende uitzicht vanaf de kabelbaan van Koblenz op het Deutsche Eck, het punt waar de Moezel in de Rijn uitmondt, en de schilderachtige stad Koblenz. Het uitzicht reikt tot in het romantische Rijndal waardoor je zin krijgt om uitstapjes te maken naar de vele burchten, kastelen en historische wijnplaatsjes langs de Rijn en de Moezel.
Vesting Ehrenbreitstein
118 meter boven de Rijn heeft men vanuit de vesting een fantastisch uitzicht op Koblenz en de samenstroom van Rijn en Moezel.
De vesting Ehrenbreitstein, de tweede grootste, behouden gebleven vesting van Europa, werd in haar huidige vorm gebouwd tussen 1817 en 1828. De oorsprong ervan gaat echter terug tot het jaar 1000. De nieuwste archeologische vondsten wijzen op een bewoning in de periode voor Christus. (Tip: enkele delen van de opgravingen kunnen bezichtigd worden.)
De Conradine “Ehrenbert” liet rond het jaar 1000 een burcht bouwen, waarvan de naam „Ehrenbertstein“ mettertijd „Ehrenbreitstein“ werd. In de 11de eeuw ging het bezit van de burcht over naar de Trierse aartsbisschop Poppo. Zijn opvolgers vergrootten het complex. In de 12de eeuw werd de burchtberg uitgebreid met de burcht Helfenstein, de zetel van de latere graven. In de 15de eeuw werd de burcht onder aartsbisschop Richard von Greiffenclau uitgebreid tot een tegen artillerie beveiligde vesting. (Tip: bezichtig het indrukwekkende „Vogel Greif“, indertijd grootste kanon van Europa, in het landesmuseum in vesting Ehrenbreitstein, dat vandaag nog aan deze eeuw herinnert.)
Gedurende de dertigjarige oorlog noteerde de burcht een regen aan eigenaarwisselingen. In 1797 belaagden Franse troepen de vesting, maar konden pas in 1799 door uithongeren een overgave afdwingen. In 1801 lieten ze de vesting opblazen. In het jaar 1815, nadat door het Congres van Wenen de Rijngebieden van Trier naar het Koninkrijk Pruisen overgingen, beval koning Friedrich Wilhelm III de uitbouw van Koblenz tot vestingstad, en ontstond een van de grootste vestingen van Europa. Na WO1 moest Ehrenbreitstein volgens het Verdrag van Versailles gesloopt worden. Gelukkig zag de Geällieerde Militaire Toezichtscommissie in Berlijn 1922 daar van af, nadat onder andere de Amerikaanse generaal Allen hen kon overtuigen, dat de vesting geen militair belang meer had. Eerst bezetten Amerikaanse troepen Ehrenbreitstein, later volgden in 1923 tot 1929 Franse soldaten.
Vandaag bevinden zich op de vesting naast het Landesmuseum Koblenz met zijn collectie technische antieke objecten, de archeologische verzameling met bezienswaardige vondsten uit de regio in een voortreffelijke presentatie, samen met actuele speciale tentoonstellingen, ook het legermonument en de jeugdherberg van Koblenz.
’s Avonds genoten vanop onze plaats op de camping van een mogelijk nog meer mooie impressie van deze mooie locatie: de bezienswaardigheden worden feeëriek verlicht waardoor het zelfs tot ver na zonsondergang de moeite waard is om van het zicht te genieten.
De dag nadien werden we gewekt door regendruppels op de motorhome; het was slechts het begin van een met regen overgoten voormiddag. We waren dus zeer blij dat we alles dat we wilden zien in Koblenz de dag voordien hadden gedaan én dat we het zonder regen hadden kunnen doen.
Tegen de tijd dat we camping verlieten was het gestopt met stilletjes regenen en was het overgegaan in aanhoudende zware regen. Toen we aan ons volgende doel op onze reis aankwamen, Bernkastel-Kues, een stadje dat weliswaar een pak rustiger dan het super-toeristische Cochem en gekenmerkt door mooie vakwerkhuisjes, was het nog steeds aan het gieten en dit deed ons besluiten om onze route langs de Moezel verder te zetten totdat het niet meer regende 
.
Uiteindelijk hield het op met regenen en we hielden halt bij een klein plaatsje, genaamd ‘Ernst’ waar we op de camperplaats op het domein van een wijncollectieven verbleven. 
De collectieve is genaamd “Moselland winzergenosenschaft“. De camperplaats zelf is gebouwd in een cirkel en het lijkt wel dat er geen enkel plaats tussenzit die waterpas gelegen is. Betalen doe je in het lokale wijnverkooppunt. In dit wijnverkooppunt kregen we trouwens uitgebreid de mogelijkheid om de lokale wijnen en likeuren te proberen en uiteraard aan te schaffen. 
Wat we later op de dag, na een aangename wandeling, ook deden. Nog iets dat ons opgevallen was tijdens onze wandeling: de streek wordt omgeven door kastanjebomen, waarvan je de kastanjes naar hartelust kan rapen.
’s Avonds gingen we iets eten in de “Mosella Schinkenstube in de Weingartenstrasse, dichtbij de camperplaats gelegen. Een beetje voorbij dit restaurant is trouwens de tweede camperplaats van Ernst gelegen. We aten er lekkere schnitzels op het verwarmd buitenterras.
Na dit aangenaam verblijf verplaatsten we ons de volgende dag naar onze volgende bestemming: de camperplaats in Trittenheim. De rit ernaartoe verliep vlekkeloos en onderweg genoten we van et mooie landschap dat je langs gans de Moezel kan terugvinden: mooie wijngaarden gelegen tegen de steile bergwanden langs de oever en af en toe onderbroken door het een of ander schilderachtig dorpje.
Het enig dat ons bleef tegenwerken was het weer: regen, regen en nog eens regen. We kwamen dus aan in Trittenheim in de gietende regen. Dit kon de pret echter niet drukken en algauw waren we weeral geïnstalleerd, d.w.z. we parkeerden ons en sloten de elektriciteitskabel aan. Tussen de buien door maakten we een wandeling door het dorp waar spijtig genoeg geen enkele wijnhandelaar meer open was, jammer! Gelukkig hadden we de dag voordien in Ernst de nodige voorraad ingeslagen waarvan we in onze motorhome uitvoerig “proefden”.
Toen we ontwaakten was het nog steeds aan het regenen, maar dit lieten we ons humeur niet vergallen. Vandaag verplaatsen we ons naar onze volgende locatie die we uitvoerig zouden we bezoeken: Trier. Onze uitvalbasis werd de gigantische camperplaats “Reisemobilpark Treviris”. Deze camperplaats is volledig geautomatiseerd. Aan de slagboom aan de ingang ontvang je een elektronische kaart. Deze kaart kan je aan de automatische kassa opladen. Met deze kaart kan je dan je electriciteitsaansluiting activeren en kan je verswater opslaan aan het servicepunt. Het geld dat je op het einde van je bezoek nog op je kaart hebt staan krijg je uiteraard terug.
Aangezien de bezienswaardigheden in Trier nogal een eindje van de camperplaats verwijderd zijn is het aangewezen om de fiets van stal te halen en gebruik te maken van de goed aangelegde fietswegen langs de oevers van de Rijn.
Trier is de oudste stad van Duitsland. De tegenwoordig ruim honderdduizend inwoners tellende stad is gelegen in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts. Mogelijk hebben er hier al ruim voor de komst van de Romeinen nederzettingen bestaan, maar de officiële start van de stad Trier kan toegeschreven worden aan het jaar 16 voor Christus. De Romeinse keizer Augustus gaf toen opdracht om hier de stad Augusta Treverorum te stichten. Dit was de naam van de stad voordat deze veranderde in Trier. Uit de Romeinse tijd zijn nog diverse overblijfselen te zien in Trier, zoals de Porta Nigra (de ‘Zwarte Poort’) uit de tweede eeuw na Christus, het Romeinse amfitheater (gebouwd rond het jaar 100 na Christus) en de Romeinse Brug. Ook de Dom van Trier stamt nog uit de tijd dat de Romeinen het hier voor het zeggen hadden.
Veel van de andere straten, pleinen en gebouwen in Trier stammen uit de middeleeuwen of zijn herbouwd. Trier werd immers tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd. In de loop der jaren zijn alle verwoestingen uit W.O. II hersteld of zijn er nieuwe gebouwen op de plek gekomen van gebouwen die niet herbouwd zijn.
De Porta Nigra is een opvallend bouwwerk in Trier. De ‘Zwarte Poort’ is het bekendste overblijfsel in Trier dat stamt uit de Romeinse Tijd. De poort was onderdeel van de stadsmuur die in de Romeinse periode om de stad Trier stond. De poort is in de tweede eeuw na Christus gebouwd. De Porta Nigra is opgebouwd uit grote blokken van zandsteen, die deels met grote ijzeren krammen met elkaar verbonden zijn. De naam Porta Nigra is niet de oorspronkelijke naam. Deze kreeg de poort in de middeleeuwen, omdat de ooit lichtgekleurde zandstenen poort langzaam aan steeds donkerder werd.
De Dom van Trier is de oudste bisschopskerk van heel Duitsland. De eerste grote basiliek werd hier tussen 310 en 329 na Christus gebouwd. Hiervan zijn nu nog restanten te zien onder het informatiebureau van de Dom. Vanaf 329 vonden er diverse uitbreidingen plaats en hebben er verschillende aanpassingen plaatsgevonden. In de negentiende eeuw hebben er grootschalige restauraties plaatsgevonden, waarbij men vooral als doel had om het middeleeuwse uiterlijk terug te krijgen. In de periode 1960-1974 heeft de laatste grote restauratie plaatsgevonden. De Dom van Trier is gratis te bezoeken. De kerk is geopend van 06:30 uur tot 18:00 uur in de zomer en van 06:30 uur tot 17:30 in de periode november tot en met maart. De schatkamer in de Dom opent pas enkele uren later. De tijden zijn afhankelijk van de dag en het seizoen.
De Hauptmarkt is het centrale plein van Trier. In het Nederlands heet dit plein Grote Markt. Het plein is ontstaan toen in het jaar 958 de markt naar deze plek verhuisde. Vrij centraal op de Grote Markt staat het Marktkruis, dat eveneens uit 958 stamt. Dit kruis is een teken dat deze plek marktrechten heeft. Op en aan het plein staan nog een aantal opvallende, historische en mooie gebouwen en andere objecten zoals de Sint Gangolfkerk, de Petrusbronnnen (1594-1595) en het gotische bouwwerk Steipe. Op de Hauptmarkt worden een aantal jaarlijkse evenementen gehouden. Zo vindt hier in december de Kerstmarkt plaats (doorlopend tot op het Domplein), kun je tijdens de carnavalsperiode genieten van het straatcarnaval en is het in de zomer (eind juni) tijd voor het Altstadtfest.
De Kornmarkt is een geliefd plein in de binnenstad van Trier. De Kornmarkt is autovrij en ligt ongeveer tweehonderd meter ten zuiden van de Hauptmarkt. Hoewel er aan de Kornmarkt ook wel wat winkels gelegen zijn, is het vooral ontspanning wat men hier zoekt. Prominent aanwezig is het grote terras waar je van de gastronomische kwaliteiten van een tweetal restaurants kunt genieten: het ene restaurant biedt lokale specialiteiten terwijl het andere Italiaanse lekkernijen serveert. De restaurants zijn gevestigd in het Franse officierscasino dat in classicistische stijl gebouwd werd in 1824-1825. Het andere opvallende bouwwerk aan de Kornmarkt is het oude post- en telegraafgebouw. Daarvoor staan de Sankt Georgsbrunnen, in het Nederlands bekend als Sint Jorisfontein.
In Trier staat ook een oude Romeinse brug, de Römerbrücke, die deels uit de tweede eeuw na Christus stamt. De brug staat op de plek waar al lang voordat er een brug was mensen de Moezel doorkruisten. Dit was een doorwaadbare plaats. In 18/17 voor Christus werd door de Romeinen de eerste brug gebouwd: een houten brug die tot op heden als oudste Romeinse bouwwerk op hedendaags Duits grondgebied gezien wordt. In het jaar 71 werd de eerste brug vervangen door een tweede brug. De huidige brug werd in de periode 144-152 na Christus gebouwd. De basaltpijlers van de brug stammen nog uit die periode. De bogen van de brug zijn veel jonger. Deze dateren uit 1718. De Romeinse brug is tegenwoordig nog een druk gebruikte verkeersbrug binnen Trier.
Buiten deze plaatsen zijn er uiteraard nog een groot aantal andere zaken te bekijken in deze mooie stad. Meer info hieromtrent kan u bijvoorbeeld vinden op o.a. http://www.moezeldal.nl/trier.html
Na onze dagtocht in Trier brachten we nog een rustige avond door in onze motorhome en kraakten we nog één van de flessen uit Ernst.
Het einde van onze reis kwam stilletjes naderbij en als laatste lokatie die we gingen hadden bezoeken hadden we Malmedy uitgekozen. Het wildseizoen was weeral begonnen en het leek ons een leuk idee om dit te gaan vieren in ons meest favoriete restaurant in Malmedy: “Â Vî Mâm’dî“.
Een korte tijd later stonden we geparkeerd op de camperplaats, dichtbij gelegen aan het oude station van Malmedy. Deze camperplaats is op amper 400 meter van het centrum verwijderd, welk het een ideale locatie maakt om de stad te bezoeken. Sinds ons laatste bezoek (zie “België Malmedy – Frankrijk Champagne – 09/11/2013 tot en met 13/11/2013“) merkten we op dat er op vlak van elektriciteit het een ander werd aangepast: in plaats van 1 aansluitingspunt met een 8-tal gratis stopcontacten, heeft deze nu plaats gemaakt voor een aantal betalende aansluitpunten. Je krijgt nu 10A voor 0,50€/kWh.
Na in de namiddag nog wat te hebben gefietst en gewandeld, begaven we ons naar Place Albert Premier nummer 41 waar restaurant “Â Vî Mâm’dî” gelegen is. Het eten was er zoals steeds voortreffelijk (o.a. het hammetje en de everzijnenragout zijn niet te versmaden). Het restaurant blijft voor ons een echte aanrader. Reserveren is wel aan te raden.
Na deze culinaire avond restte ons de dag nadien nog één ding te doen: onze motorhome een beetje poetsen en aan kant zetten alvorens huiswaarts te keren.
Het was weeral een leuke trip waarbij het slechte weer niet aan ons hart hebben laten komen.
Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.
Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen:
Uitgebreid verslag! Bedankt! Komt zeker van pas bij het plannen van mijn tripje!
Bedankt voor dit leerrijke, boeiend verslag.
We zien er al naar uit om te vertrekken
Groetjes
Mooi verslag van een mooie streek. Nog een weekje en wij vertrekken ook op de eerste trip van het jaar, én voor de eerste keer met onze eigen camper!
Hoi Stefan,
Bedankt voor het compliment!
Ik wens jullie veel plezier toe op jullie eerste trip van het jaar met jullie Hymer Van 572! *good*
Groetjes,
Luc Ceulemans.