Het einde van de maand mei naderde met rasse schreden en voor onze 14-daagse reis hadden we nog geen echte bestemming kunnen bedenken. Wat we wél wisten was dat we gingen vertrekken na onze kiesplicht te hebben vervuld op 25 mei én dat we naar Frankrijk gingen omdat onze dochter en onze hond, Vanil (die in sommige landen niet binnen mag omdat ze volgens de plaatselijke wetgevers tot een “gevaarlijk” ras behoort), niet meegingen.

Op 23 mei hakten we de knoop door: het werd een trip langs de Azurenkust (oftewel de “Côte d’Azur”), via “Lac du Sainte-Croix” aan de “Gorges du Verdon” en op de terugweg een halte in het mooie Dijon. De overige haltes zouden we onderweg wel bepalen.

25/05/2014: Aartselaar -> Sainte-Croix-du-Verdon (deel 1)

Omdat het al zolang geleden was én omdat we het allebei graag doen, beslisten we om tijdens een nachtelijke rit de “Route du soleil” nog eens af te rijden, tot wanneer we het beu waren en ergens een paar uur zouden stoppen om te slapen. In de late namiddag werden we uitgewuift door onze dochter en onze trouwe viervoeter en reden we via Luxemburg, waar we nog even stopten om te tanken en om ons avondmaal te nuttigen, de “Route du soleil” op.

Het grote voordeel aan een vertrek op zondagavond is dat je nauwelijks vrachtwagens tegen komt omdat deze ’s zondags niet mogen rijden in Frankrijk (uitgezonderd vrachtwagens met voeding of andere bederfbare goederen). Het werd dus een bijzonder rustige rit en voor we het wisten waren we voorbij Dijon op weg richting Lyon.

Op dit stuk deed er zich iets eigenaardigs voor: we kwamen in een geweldige insectenzwerm terecht waardoor onze ganse voorruit in de één keer gitzwart zag. We durfden onze ruitenwisser niet te gebruiken omdat we nu nog een klein beetje zagen tussen de insectenlijkjes door. Gelukkig was de volgende parking niet veraf en konden we op daar onze voorruit volledig reinigen.

We vervolgden onze route en algauw waren we zelfs voorbij Lyon. Rond 2u30 werden we een beetje moe en besloten we om een parking op te zoeken waarop we enkele uren zouden overnachten.Ergens in de buurt van Pont-de-l’Isère (Ardèches) vonden we een geschikte plaats bij een benzinestation, waar er nog enkele collega-mobilhomers zich hadden geplaatst voor een nachtelijk verblijf. We stelden onze wekker in op 7u00 en een beetje later lagen we te pitten.

26/05/2014: Aartselaar -> Sainte-Croix-du-Verdon (deel 2)

Om 7u00 werden we dus gewekt door onze wekker en werd er een croissant en enkele koffie’s gehaald in de Mc Donalds die zich ter plaatse bevond. Net voor 8u00 vervolgden we onze route richting Sainte-Croix-du-Verdon.

Een korte tijd later kwamen in het prachtige landschap van de Verdon terecht en aanschouwden we het prachtige Lac de Sainte-Croix.

Het Lac du Sainte-Croix ligt temidden van een prachtig natuurgebied met authentieke Provençaalse dorpjes. Grote trekpleisters als Cannes, Nice en Monaco liggen op ongeveer 2 uur rijden. Het stuwmeer, waarin de Verdon uitmondt, bevat kristalhelder water waarin je heerlijk kunt afkoelen. Het meer is echter ook erg in trek bij verschillende watersporters. Na het middaguur steekt dagelijks een sterke wind op en dat is het sein voor de vele windsurfers en zeilers om zich uit te leven op het water. Aan het begin van het stuwmeer vind je de Gorges du Verdon, de op een na grootste kloof ter wereld, uitgesleten door de rivier de Verdon. Je kunt de kloof verkennen via een van de vele wandelpaden door de bergen rondom de kloof, maar uiteraard ook vanaf het water. In het begin van de kloof zitten diverse verhuurbedrijven voor de verhuur van waterfietsen, kano’s en elektrische boten.

Wil je in alle rust kunnen genieten van de prachtige natuur in de kloof, huur dan een kano bij een van de campings aan het stuwmeer. Als je vroeg vertrekt, is het ongeveer een uurtje peddelen naar het begin van de kloof en kun je in alle rust genieten van de natuurpracht in één van de grootste en imposantste kloven ter wereld.

Na het opsnuiven van de eerste indrukken, kwamen we rond de middag aan op de camperplaats van Sainte-Croix-du-Verdon die hoog boven het meer uittoornt en een prachtig zicht op het meer biedt. Nadat we ons hadden geïnstalleerd maakten we een wandeling langs de camping “Les Roches”, een “camping municipal” met 2 sterren, gelegen aan de oevers van het meer.

Via de wandelweg langs de oever wandelden we naar de andere kant van het dorp en klommen (bijna letterlijk te nemen wegens de stijlheid van de helling) naar het rustige dorpscentrum. Rustig en mooi, dat mag gezegd worden.

Via enkele steile straatje kwamen we opnieuw aan de andere kant van het dorp terecht waar we besloten dat het tijd was om iets te drinken op het terras van hotel-restaurant-bar “Le Comptoir” vanwaar je kan genieten van een prachtig panorama. We bestelden er een “Le Planteur” en een “Le Fraisier”, beiden terug te vinden op de cocktailkaart van hotel-restaurant-bar “Le Comptoir”, en zaaalig om te drinken!  :yes: :party:.

Na deze verfrissing wandelden we via een korte klim naar het gemeentehuis en vervolgens een kleine afdaling naar het “office de tourisme” om daarna terug te keren naar onze motorhome waar we ons nog een tijdje nestelden in onze stoeltjes om nogmaals van het mooie vergezicht te genieten. Aan de andere kant van het meer zagen we een groot onweer overtrekken met het nodige klank- en lichtspel, maar daar hadden we zelf geen last van. Het was wel mooi om te aanschouwen.

’s Avonds genoten we van een steak, gekookte aardappelen en een tomatensausje met pijpajuin, champignons, paprika en de nodige kruiding. Een lekkere maaltijd om een leuke dag mee af te sluiten.

27/05/2014: Saint Croix de Verdon -> Cagnes-sur-mer

Vandaag was het de moment om onze laatste etappe van onze reis naar de Azurenkust (of de “Côte d’Azur” zoals het in het mooi Frans klinkt  :chic: ) De Côte d’Azur is een stuk van de Franse kust aan de Middellandse Zee en een traditioneel vakantiegebied. De Côte d’Azur wordt ook wel verkeerdelijk “Franse Rivièra” genoemd; de eigenlijke Franse Rivièra beslaat alleen het oostelijke deel van de Côte d’Azur, de kust van het oude graafschap Nice, van de monding van de rivier de Var tot en met Menton.

De term “Côte d’Azur” werd bedacht door François Stéphene Émile Liégeard (een Frans schrijver en poëet), als Frans alternatief voor het door Italiaanse en Engelse toeristen gebruikte Italiaanse “Riviera”. Liégeard duidde er de Middellandse Zeekust van Marseille tot Genua mee aan. Tegenwoordig wordt er een kleiner stuk kust mee bedoeld, in het westen soms beginnend bij Marseille maar vaker bij Kaap Camarat (bij Saint-Tropez) of pas bij Théoule-sur-Mer tot de Italiaanse grens. Het is bekend als één van de duurste en meest luxueuze plekken van de wereld; vele beroemdheden en rijken hebben een huis aan de Côte d’Azur.

Na ons vertrek reden we via een route rondom het meer naar een kleine tussenstop, nml. Sillans-la-Cascade, regionaal bekend om zijn mooie waterval met een hoogte van 42 meter. De waterval is gelegen in een mooi natuurgebied. Voor ons was het althans het bekijken waard. Voor de geïnteresseerden: in Sillans-la-Cascade is er, een beetje buiten het centrum, ook een camperplaats te vinden.

We zetten onze reis verder en kort in de namiddag kwamen we aan bij camping “Le Colombier” in Cagnes-sur-Mer, een camping waarop een plaatsje hadden gereserveerd voor 3 overnachtingen. We werden er hartelijk ontvangen door de eigenares van de camping en nadat we onze plaats hadden mogen kiezen (plaats nummer 3, recht tegenover de sanitaire installaties), waren we weeral gauw geïnstalleerd. Voor 16€ per nacht hadden we gebruik van 3A electriciteit, water, gebruik van de sanitaire installatie, zwembad en de steeds aanwezige petanquebaan  ;-).

Cagnes-sur-Mer is nauw verbonden met de zee, waaraan het ligt… strand, zon, watersport, de nieuwe -en gezellige- boulevard en het oude vissersdorpje, het is allemaal het bekijken waard. Een bezoekje aan het hoger gelegen charmante middeleeuws stadje “Haut-de-Cagnes” is zeker de moeite waard. Er is ook het ‘Renoir Museum’, het authentiek gerestaureerde landgoed, waar o.m. 14 originele doeken én beelden, in en rond het woonhuis van deze grote artiest, worden geexposeerd, maar dit hebben wij persoonlijk niet bezocht.

Na onze vermoeiende wandeling (om “Haut-de-Cagnes” te bereiken moet je een fikse klim doen) stopten we bij de Lidl om de ingrediënten voor het avondeten aan te schaffen. We trokken tevens even de tijd uit om het busschema te bekijken aan de bushalte die zich vlak tegenover de Lidl bevond. Dit omdat we de dag nadien naar Nice wensten te rijden met de bus. Na het avondeten deden we de afwas en kaarten we nog een beetje na over de afgelopen dag. Moe en voldaan kropen we een weinig later onder de lakens.

28/05/2014: met de bus naar Nice

Vandaag stonden we vroeg op omdat we een dagje in Nice wensten door te brengen. De busrit op lijn 49 kostte slechts 1,5 euro per persoon, het openbaar vervoer is soms wel echt de beste manier om je te verplaatsen.

Voor zij die graag fietsen: Langs gans de kuststrook is een mooi fietspad aangelegd waarlangs je moeiteloos naar Nice kan fietsen. We kwamen met de bus aan via de kilometers lange, maar prachtige, “Promenade des Anglais”. De “Promenade des Anglais” is de grote boulevard die als een promenade langs de kust loopt over de gehele breedte van de stad. De promenade herbergt de beste hotels van de stad. In de zomer is dit dé plek in Nice om te zien en gezien te worden. Je treft er dan skaters, hardlopers, maar vooral ook hordes toeristen die er genieten van de koele zeebries en het schitterende uitzicht over de de La Baie des Anges (baai van de Engelen) in de Middellandse zee. Aan de promenade vind je zowel publieke als privéstranden. De promenade is het toneel van verschillende grote evenementen waaronder Carnaval de Nice en het bloemengevecht.

De overheid heeft bijzondere blauwe stoelen (Chaises Blues) langs de gehele promenade geplaatst die nu zelfs voor veel communicatie het symbool voor Nice geworden zijn door de typische uitstraling. We maakten een wandeling langs de mooie oude binnenstad en bezochten er de bloemenmarkt, waar er zich ook veel restaurantjes bevinden. In één van deze restaurants, “Côté Sud” genoten we van een heerlijk middagmaal tegen een zeer betaalbare prijs (2x 3-gangen menu, wijn en water voor 45€).

In Parc du Château bezochten we de “Tour Bellanda”. Deze toren is een overblijfsel van een kasteel uit het begin van de 19e eeuw. Vanuit deze toren heb je een prachtig uitzicht over Nice. Ook is hier het scheepvaartmuseum (Musée Naval) gevestigd.

Volgens “Trotter” is een bewoner uit Nice eigenlijk een bergbewoner met zicht op zee. Deze omschrijving leek ons wel zeer correct. Nice is gebouwd tegen een bergwand die quasi in zee uitloopt. De rest van de namiddag vulden we met een wandeling langs de promenade waar vader zich een nieuwe pet aanschafte in het “Hardrock Café”.

Het “Negresco” hotel is zeker ook het bekijken waard: Het hotel is in 1912 gebouwd door de Nederlandse architect Eduard Niermans als een goed voorbeeld van de belle-époque-bouwstijl. Het dak is zuurstokroze. Na deze mooie wandeling namen we opnieuw de bus richting Cagnes-sur-Mer waar we ons ’s avonds een omelet met brood en paprika+rode ui lieten smaken. Het was een zeer leuke dag waar we beiden van genoten hebben. Een kleine regenbui maakte een einde aan deze zonnige dag.

29/05/2014: met de bus naar Antibes

Vandaag stond er alweer een busrit op het programma: ditmaal namen we een bus van lijn 200 aan de buscentrale in centrum Cagnes-sur-Mer en we lieten ons naar Antibes brengen. We stapten af in de buurt van “Port Vauban“. Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in jachten: hier zal je ongetwijfeld je goesting vinden. Ze zijn niet te tellen, niet de miljoenen die ze kostten en niet het aantal jachten die er liggen. De wandelkade noemt dan ook niet voor niets “quai des milliardaires“. We stelden echter vast dat er een groot aantal van deze jachten te koop werd aangeboden; heeft de crisis hier ook toegeslagen of worden de te koop aangeboden modellen simpelweg vervangen door nog grotere modellen?

Het Fort Carré (gebouwd door Vauban, die o.a. ook een aantal forten liet bouwen in België) bezochten we niet, maar aanschouwden we vanop een afstand. De aanwezigheid ervan is vanaf de ganse direkte omgeving van Antibes te zien. Nadat we vergaapt hadden op de vele varende pleziertjes van de rijkeren der aarde, trokken we het oude stadscentrum van Antibes in.

Naast de vele winkeltjes en restaurants trok voornamelijk de overdekte markt onze aandacht. Men verkoopt er een groot gamma van lokale streekprodukten, maar we moesten ook vaststellen dat de goederen zeker niet aan voordelige prijzen werden verkocht; we zagen er bijvoorbeeld een kilo kersen liggen die 28€ per kilogram kostten! ’s Middags lieten we ons heerlijk verwennen in “Café Des Chineurs“, een restaurant gelegen in de Rue Aubernon nummer 28. Na dit middagmaal wandelden we nog een tijdje langs de buitenwallen van de stad en aanschouwden we het mooie vergezicht van de baai en daarop dobberende plezierjachten.

We verkenden ook nog enkele van de vele leuke steegjes in het oude centrum en bezochten er een “Blanc du Nil” waar vader een leuk hemd kocht (“Blanc du Nil” is een merk van kwaliteitskatoen kledij dat we beiden graag dragen). Nadat we aan de bushalte enkele Amerikaanse tieners het interpreteren van de busschema hadden verklaard, keerden we naar terug naar de camping, waar we ons avondmaal bereidden en nuttigden: gegrilde kip met een slaatje. Na deze lange dag deed het weeral deugd om ’s avonds in ons bedje te kruipen.

30/05/2014: Cagnes-sur-mer => La Gaillarde Plage

De voorbije dag waren best leuk, maar nu was het tijd om onze tocht via de kust verder te zetten. We hadden, als uitvalsbasis om Saint-Tropez te bezoeken, camping “Au Paradis Des Campeurs” uitgekozen. Een 4-sterren camping waar we enkele dagen gingen verblijven om een beetje te relaxen.

Via de kustbaan (vnml. via de N98) reden we naar La Gaillarde Plage, een plek gelegen tussen Saint Aygulf en Les Issambres, waar camping “Au Paradis Des Campeurs” gelegen is.

Er bleek nog plaats genoeg te zijn en we waren vrij om zelf een plaatsje uit te kiezen. We kozen plaats nummer 26, een plaats waarop geen wateraansluiting aanwezig was, maar doordat ze recht tegenover een sanitaire locatie gelegen was, dit geen gemis was en de standplaats enkele euro’s per dag goedkoper maakte. De camping zelf is bijzonder goed verzorgd, de sanitaire installatie was een ware oase van rust en straalde luxe uit: er waren veel douches, wasmachines, droogkasten, toiletten, wastafels, speciale wasbakken voor peuters en kleuters, een zacht achtergrondmuziekje en tijdschriften. Dit alles werd verschillende keren per dag proper gemaakt. Aan de buitenzijde van de sanitaire installatie waren er een reeks wastafels om de afwas te doen en een plaats voor het reinigen/ledigen van de toiletcassette.

Er bevinden zich 2 voetgangersuitgangen (je ontvangt hiervoor een code aan de receptie): eentje geeft directe toegang tot het strand (onder de drukke baan door) en de andere geeft een directe toegang tot het aangrenzende kruidenierswinkeltje, de bar/restaurant en het souvenirwinkeltje. Aan de overkant van de drukke weg is er een discotheek/restaurant/bar gelegen. Op de camping zelf is er ook nog een volledig uitgeruste camping-serviceplaats aanwezig waarop je o.a. ook de afvaltanks van de motorhome kan ledigen.

Tegenover de camping is er ook een camperplaats (Camping-car Chez Marcel) aanwezig waarvan we geen gebruik maakten omdat we “campinggedrag” (alle stoelen buiten, ligbed, BBQ, etc.) wensten uit te oefenen en ook omdat we nogal wat negatieve commentaren hadden gelezen van de camperplaats en het zekere voor het onzekere kozen. Buiten deze gelezen commentaren hebben we er geen persoonlijke ervaringen mee, dus wensen we hier even te benadrukken dat negatieve commentaren “van horen zeggen” waren.

Na een kleine BBQ ’s avonds ontspanden we nog een beetje en kropen we daarna onder de wol omdat we de dag nadien vroeg op gingen staan voor onze busrit naar (en bezoek aan) Saint-Tropez.

31/05/2014 Met de bus naar Saint-Tropez

Vandaag stonden we vroeg op omdat we de bus van 8u25 wensten te nemen richting Saint-Tropez. De dame aan de receptie van de camping had ons verteld dat de bus niet altijd even stipt rijdt en dus wandelden we om 08u00 richting bushalte waar we gingen wachten op buslijn 7601. Over een een niet stipt schema te spreken: de bus passeerde ons op een 200 meter vooraleer wij aan de bushalte waren en daardoor zetten we al wuivend en lopend een sprint in richting bushalte. Gelukkig voor ons had de chauffeur dit gezien en stopte hij aan de halte; normaal gezien stopt de bus alleen wanneer er iemand aan de halte staat én er duidelijk naar wordt gewuifd.

Een beetje later zaten we, nog een beetje nahijgend, op een plaatsje in de bus richting Saint-Tropez.We betaalden hiervoor 3 euro per persoon. De busrit tot Saint-Tropez duurde ongeveer 1 uur. De bushalte bevind zich aan het begin van de jachthaven en daardoor besloten we om onze bezoek in Saint-Tropez langs deze weg aan de vangen.

Trotter omschrijft Saint-tropez als volgt: “… een heerlijk vissershaventje met een ongelooflijke charme, een buitengewone lichtkwaliteit, een verleidelijke architecturale eenheid… en verder is dit havenstadje het koninkrijk van dikdoenerij, van onuitstaanbare kapsoneslijers en andere praalhazen… Voor de ogen van een publiek dat geen enkele documentaire over de jetset mist, trekt een stoet voorbij van vedetten die het net gemaakt hebben of al op hun retour zijn, van parasieten van de showbizz, van meisljes die graag beroemd willen worden en van bejaarde mooie jongens die hier hun ‘olifantenkerkhof’ hebben gevonden.Geschater stijgt op uit de dikbuikige jachtboten die nooiet de zee kiezen en alleen maar bedoeld zijn om de ogen uit te steken van de ’toevallige’ voorbijgangers.”

Uiteraard moet je de beschrijving van Trotter met een korreltje zout nemen, maar toch is er enige waarheid in terug te vinden… het pocherige is nooit ver weg…

Na het flaneren langsheen de grote jachten, begaven we ons naar de openlucht markt: je moet bijna je adem inhouden om je tussen alle kraampjes en mensen te kunnen bewegen; zo veel volk! Ondanks de gigantische mensenmassa slaagden we erin om enkele zakjes verse kruiden aan te schaffen om onze culinaire wereld een beetje uit te breiden.

Nadat we de markt de rug toekeerden, wandelden we nog geruime door het, toch wel mooie, oude stadscentrum. Rond de middag hielden we het voor bekeken en begaven ons opnieuw naar de bushalte om terug te keren naar de camping. De busrit terug duurde veel langer dat de heenweg: de kustweg stond in beide richtingen bomvol auto’s.

Na onze aankomst op de camping hebben we nog een lekkere maaltijd gekookt: kabeljauw met limoen en de verse kruiden, geookte aardappelen, kerstomaten en pijpajuin. Dit alles overgoten met een lekkere Rosé afkomstig uit de VAR streek. Na deze maaltijd en de bijhorende afwas kuierden we in de namiddag nog een beetje rond op de camping en het strand. We beëindigden onze namiddag door nog wat te relaxen aan onze motorhome.

In de late namiddag zorgde een regenbui ervoor dat we onze relax sessie dienden af te breken. We besloten dan maar te gaan genieten van een simpel ‘early diner’: meloen met rauwe ham en brood. Na een deugdzame douche was het weeral tijd om van ons geweldig bed te genieten…

01/06/2014: Rustdag in La Gaillarde Plage

Na onze goed gevulde dag de dag voordien lasten we een rustdag in om een beetje van het zonnetje, dat gelukkig weer helemaal van de partij was, te genieten. De vrouw des huizes ging de namiddag op het strand doorbrengen terwijl vader een wandeling langs de kustbaan ging maken. De reden van deze wandeling was tweeërlei: enerzijds om de omgeving een beetje te verkennen en anderzijds omdat we de dag nadien naar de markt in Les Issambres wensten te gaan en we niet direct wisten bij welke bushalte we moesten afstappen.

Tijdens een 2 uur durende wandeling werd duidelijjk dat de omgeving langs de kustbaan wel degelijk het bekijken waard was: vele mooie villa’s, kleine gezellige kreekjes, baaien en parkjes (waar ganse families een gezellige tijd lijken door te brengen door te BBQ-en en petanqu te spelen) passeerden de revue. Van elke bushalte die onderweg werd tegengekomen, werd een foto getrokken. Nadien zou blijken dat de laatste bushalte waarvan een foto werd getrokken, de bushalte vlakbij de markplaats was.

Na deze wandeling besloot vader zich ook een tijdje op het strand te installeren. De rest van de namiddag lagen we dus te genieten van de zon. Na het avondeten kregen we een stevige regenbui te verwerken en nadat deze bui verdwenen was, besloot vader dat het tijd was om de buitenkant van de motorhome maar eens te poetsen. Een werkje dat ongeveer 2 uur in beslag nam, maar het resultaat mocht gezien worden: onze motorhome stond er weeral blinkend bij.

Enkele collega-camperaars kwamen even langs om hun bewondering over onze motorhome te laten blijken. Dit is iets dat wel meer gebeurd sinds we met onze Hymer Exsis i614 op pad zijn: soms denken we dat we een rijdende showroom zijn: er zijn altijd wel mensen die even een kijkje willen nemen in onze motorhome en er van alles over willen weten. Niet dat we dit erg vinden hoor, er hoort altijd een gezellige babbel bij…

02/06/2014: met de bus naar de markt in Les Issambres

’s Morgens maakten we opnieuw gebruik van lijn 7601, ditmaal om de markt in Les Issambres te bezoeken. Dit is een echte aanrader voor eenieder die graag een leuke openlucht markt bezoekt. Het is een leuke markt, veel gezelliger en luchtiger dan deze van Saint-Tropez. Wel kleiner, dat moeten we erbij zeggen, maar alle mogelijke zaken die je zou willen aanschaffen op een markt zijn aanwezig.

We kochtten er o.a. het volgende: enkele leuke kledingsstukken, veel groenten en fruit, heerlijk smakende gedroogde tomaten, een groot stuk Pata Negra (Spaanse ham) en een Tomme de Montagne (een kaas van geiten-, schaap- en rundermelk) en een soort beef jerky. Een chorizo kregen we gratis bij onze riante vlees- en kaasbestelling.

Na onze aankopen gingen we iets drinken in een bar met uitzicht op zee omdat we nog ongeveer een uurtje op de bus moesten wachten. Rekening houdend met het variabel bus schema, gingen we tijdig aan de bushalte staan. Hier stonden op dat moment nog wel enkele voertuigen van marktkramers in de weg, maar vader zou de bus wel zien verschijnen en ze tegenhouden.

Althans, dat was het plan… op een moment dat vader zich even omdraaide, verscheen vanachter de geparkeerde voertuigen van de marktkramers, de bus en de chauffeur hiervan zag vader niet meer wuiven er reed vrolijk door! Daar stonden we dan met onze handen vol plastieken zakken… we hadden 2 opties: nog een dik uur wachten op de volgende bus of een stevige wandeling maken naar de camping. We beslisten dan maar om te voet te gaan… Na een uur stappen in de bakkende zon kwamen we aan op de camping. Onze enigste troost was: een beetje later zagen we de volgende bus passeren, dus die waren we gelukkig kunnen voorblijven. Na deze stevige wandeling hebben we nog iets gegeten en zijn we nog voor een paar uur gaan liggen op het strand om onze voetjes (en vermoeide armen) wat rust te gunnen.

’s Avonds maakten we met een deel van onze verse groenten een heerlijke ratatouille die we ons als avondmaal lieten smaken. Onze waterdarm die we bij hadden was net lang genoeg om aan een kraantje met drinkwater te kunnen aangesloten worden in de sanitaire installatie en op die manier was het eenvoudig om onze verswatertank opnieuw aan te vullen. Om de dag nadien (we vertrokken dan naar onze volgende locatie) niet teveel tijd te verliezen door naar de serviceplaats te rijden die op de camping aanwezig was, werd het afvalwater geleegd met een emmer. Na een keer of tien over en weer gelopen te hebben naar het afvalwaterputje aan de sanitaire installatie was ook deze klus geklaard.

03/06/2014: Les Issambres => via Bormes-Les-Mimosas naar Hyères

Na een verkwikkende nachtrust, ontbijt en douche waren we klaar voor de volgende etappe van onze reis: aangezien de mimosa een mooie plant is die in de ganse streek nadrukkelijk aanwezig is, leek het ons een goed idee om het bergdorpje “Bormes-Les-Mimosas” te bezoeken. Er zijn in het dorpje wel 60 verschillende soorten mimosa aanwezig.

Volgens Trotter (en volgens ons ook) is “Bormes-Les-Mimosas één van de mooiste dorpen van de kust en ook een van de meest uitgestrekte, met een oppervlakte van meer dan 9700 ha tussen het oude dorp en het fort van Brégançon. Het dorp is in de zomer een grote toeristische trekpleister, maar in het tussenseizoen is het er qua drukte goed te doen. Alles is er netjes en opgeruimd, gerenoveerd en gerestaureerd. Parkeren is er overal gratis, wat uitzonderlijk is in deze streek! Dankzij het microklimaat gedijen er bijna 700 verschillende soorten bloemen, waaronder talrijke tropische en subtropische variëteiten. Het dorp is een geliefde vakantiebestemming van de koninklijke families van België en Luxemburg. We parkeerden onze motorhome op de gratis camperplaats van “Bormes-Les-Mimosas” die je via een bijzonder steile(!) afdaling langs een parkeerplaatsparcours kan bereiken. Al gauw beslisten we dat we er niet gingen overnachten omdat er nergens een mogelijkheid was om ons enigszins horizontaal te parkeren, zelf niet op onze keggen. Tijdens onze wandeling door het dorp (véél klimmen en dalen) viel het ons op dat de beschrijving in Trotter wel degelijk accuraat was: dit is een mooi dorp met veel leuke steegjes, winkeltjes, restaurants, parken en adembenemende vergezichten.

Na onze wandeling lieten we ons bedienen met lekker eten in restaurant ‘Le Progès’. Een klein anderhalf uur later zaten we met een koffietje nog een beetje na te genieten van al het lekkers dat op onze tafel werd gebracht.

Via een omwegje langs “Parc Gonzalez” (een park dat gekend staat voor zijn verschillende soorten mimosa) besloten we om terug te gaan naar onze motorhome… een steile afdaling later waren we daarin geslaagd. Na een afdaling volgt meestal een klim en met de motorhome was de klim om terug op de openbare weg te geraken de moeite waard: geweldig steil en met zeer scherpe bochten. We geraakten zonder kleerscheuren boven en vervolgden onze route naar onze nieuwe destinatie, waar we tevens gingen overnachten: de camperplaats in “Hyères Plage”, gelegen aan de marinebasis van Hyères en aan het nabij gelegen strand.

Deze kleine camperplaats is geschikt voor een overnachting, maar is wel gelegen aan een drukke baan. Camping gedrag is er niet toegestaan.

We vulden de rest van onze namiddag met wandelen langs de kust en sloten onze namiddag  af met het ledigen van een fles champagne in
een klein parkje met zicht op zee.
.

De daarop volgende nacht was zeer rustig en sliepen we bijzonder goed.

04/06/2014: Hyères Plage => via Montelimar naar Dijon

Ons initieel plan was om stapsgewijs opnieuw naar België terug te keren en dus waren we zinnens om Montelimar eens te bezoeken. We reden dus naar de camperplaats van Montelimar die gelegen is achter het Leclerc grootwarenhuis.

Aangekomen in Montelimar reden we langs een grote laan waarop er zich vele leuke terrasjes van café’s en restaurants en winkels gevestigd zijn, zeer mooi en gezellig. Op de camperplaats trachten we eerst onze motorhome zo vlak mogelijk te krijgen, maar hier slaagden we niet echt in: de camperplaats is absoluut niet vlak en nergens (we waren er quasi alleen dus konden verscheidenen plekken uitproberen) slaagden we er in om ons uit te vlakken.

We gingen dan uiteindelijk maar naar de Leclerc supermarkt om de ingrdiënten te halen voor ons middag- en avondeten. Toen we terugkeerden van de supermarkt begon het te regenen en het was nog steeds aan het regenen nadat we ons middagmaal achter de rug hadden. De weersvoorspellingen zagen er niet goed uit: de weerdienst voorspelde regen voor de ganse dag en het zag er naar uit dat ze gelijk gingen krijgen.  We beslisten dan maar dat we de geplande verplaatsing naar Dijon vandaag al te doen.

Met Montelimar op onze ‘hier-komen-we-nog-wel-eens-terug’-lijst vertrokken we naar onze nieuwe bestemming: camping “Le Lac Kir” in Dijon. Dit is een camping municipale waar je kan kiezen: ofwel sta je op de camping ofwel kies je een plaats op de camperplaats net buiten de camping. Wij opteerden voor een plaats op de camping omdat je op de camperplaats geen camping gedrag kan mag vertonen (= geen stoelen, tafels, luifel uitdraaien) én omdat we daar nog een drietal nachten gingen doorbrengen waarbij het net leuk is om wél camping gedrag te vertonen…

Na een voorspoedige reis, met enkel een beetje file in Lyon (die, gezien het spitsuur dat we daar passeerden, best meeviel), kwamen we om 19u15 aan bij de camping in Dijon. Spijtig genoeg sloot de receptie van de camping om 19u00 en konden we de camping niet op. Ook de camperplaats was geen optie want op de automaat die aan de slagboom aan de inkom van de camperplaats staat hing een briefje “hors de service” en konden we ook de camperplaats niet oprijden.

Gelukkig hing de telefoonnumer van de camping op het reclamebord voor de camping en na het vormen van dit nummer kwamen we bij de conciërge terecht die zo vriendelijk was om ons op de camping toe te laten waar we zelf een vrij plaatsje mochten kiezen. De administratie moesten we ’s morgens maar gaan regelen aan de receptie.

Een beetje later stonden we dus geïnstalleerd op een plaatsje naar onze keuze, sloten we de electriciteit aan en maakten we ons avondeten klaar. Het was een vermoeiende dag geweest met uiteindelijk veel meer kilometers op de teller dan eerst voorzien, maar dit maakte natuurlijk dat we al veel dichter bij België genaderd waren en het aantal resterende kilometers aanzienlijk geslonken waren.

Na het avondeten maakten we nog een kleine wandeling over de camping. Het is een oude camping met verouderd materiaal, maar alles werkte en het water dat uit de kranen komt is warm, dus wat kan een mens zich nog meer wensen?

Kleine tip: de toiletcassette moet je lozen/reinigen aan het servicepunt op de camperplaats, vooraan de camping. Ook de afvalcontainers vind je vooraan aan de camping. Dus diegene die achteraan de camping staan hebben steeds een lange wandeling voor de boeg… wij stonden redelijk vooraan op de camping.  :-))

05/06/2014: Dijon stadswandeling

Om 9u00 ging de receptie open en we stonden als eersten in de rij om ons te registreren. We boekten een verblijf voor 3 overnachtingen. De documentatie die we op de receptie ontvingen bevatte heel wat informatie over de stad “Dijon“. Er blijken heel wat oude bezienswaardigheden te zijn. Iets wat we om de een of andere vage reden niet wisten.

Rond de middag begonnen we aan onze excursie naar de oude binnenstad: dit centrum is bijzonder proper en prachtig om te zien! Zoals reeds gezegd zijn er veel oude bezienswaardigheden: o.a. Eglise Saint-Philibert, Eglise Saint-Bernard, Château de Gevrey-Chambertin, Jardin des Sciences, Château de Beauregard, Abbaye de Citeaux, Eglise Saint Michel, Le Palais des Ducs et des États de Bourgogne, Les Halles en nog zoveel meer…

Vergeet ook de mosterd niet natuurlijk: van alle grote mosterdmakers (Maille, Reine Dijon, Assaisonnements Briards, Edmond Fallot) zijn er ongelooflijk veel variëteiten te vinden; je kan de smaken zo gek niet bedenken of er bestaat een mosterd van!

Hetgeen het meeste indruk op ons heeft gemaakt is ongetwijfeld “La Place de la Libération” en het daarop gelegen paleis “Le palais des Ducs de Bourgogne”. Dit moet je gezien hebben wanneer je Dijon bezoekt!

In de loop van de namiddag aten we iets in een kleine brasserie “La Petite Reine”, gelegen vlakbij “La Place de la Libération”. Homemade cooking with a French twist zouden we kunnen zeggen, probeer zeker eens carpaccio van komkommer… Rond 18u30 waren we terug op de camping waar we een rustige avond doorbrachten: apéritiefje, beetje eten, afwassen, vers water aandragen en vooral veel relaxen.

06/06/2014: Dijon wandeling rond Lac du Kir

De camping is gelegen vlak naast een meer waaraan het ook zijn naam ontleende: “Lac Kir”. Lac Kir is een kunstmatig meer. Het meer is vernoemd naar de Franse priester, politicus en verzetsstrijder Félix Kir. Langs het meer kan men wandelen, kamperen en er is een strandje. De Ouche mondt uit in het meertje. Op een uur of 2 wandelden we op onze dooie gemakjes rond het meer.

Na deze wandeling hebben we de motorhome nog eens onder handen genomen: zowel de binnen- als de buitenkant werd afgewassen. Na deze werkzaamheden was het weeral tijd om een beetje te relaxen. We sloten de avond met een kleine BBQ.

07/06/2014: Dijon => Ave-et-Auffe

Het einde van onze vakantie kwam nu wel echt dichtbij. Er restte ons nog tijd om nog ergens 1 overnachting te doen alvorens naar Aartselaar terug te keren… Hiervoor stonden we ’s morgens rond 7u00 op en vertrokken we, na de afrekening aan de receptie, tegen 09u00 naar camping “Roptai” in “Ave-et-Auffe” gelegen in de Belgische Ardennen.

Tijdens onze rit naar “Ave-et-Auffe” hoorden we plotseling een harde knal: er was een steen op onze voorruit gevlogen en had een putje veroorzaakt in de ruit. De verzekering zal lachen… (later werd dit putje vakkundig hersteld door Carglass. Het ‘litteken’ blijf je wel altijd een beetje zien, maar daardoor vergeet je nooit wanneer dit is gebeurd en hebben we altijd een blijvende herinnering aan onze reis naar de Azurenkust :-/ )

“Le Roptai” is prachtig gelegen op de zuidhelling van een beboste heuvel. Het terrein strekt zich uit over tien hectare en heeft toeristische kampeerplaatsen, jaarplaatsen en verhuuraccommodaties. De zones waarin deze plaatsen en deze accommodaties zich bevinden liggen in een uitgestrekt gebied, waar velden en bossen zich afwisselen. Er is genoeg ruimte voor rust en natuur, sport en avontuur. “Le Roptai” is de naam van de camping en de berg waarop deze is gelegen. De oorsprong van die naam stamt uit de romeinse tijd en zou komen van “Roche-Tienne”, wat “heuvel met stenen” betekent.

We genoten er nog van een zonnige namiddag en rustige avond… elders in het land was dit niet het geval: we vernamen via Radio 1 dat België-Tunesië mogelijk niet doorging omdat er gigantische hagelbollen waren gevallen en alles eruit zag als een sneeuwlandschap (!). Ook in andere delen van het land was er blijkbaar zeer veel schade geleden door deze uitzonderlijke weersomstandigheden. Een vlug telefoontje naar onze dochter leerde ons dat Aartselaar wel veel regen had gekregen, maar van de hagelbuien was gespaard gebleven. We mochten ons weeral bij de gelukkigen prijzen dat ons huis er nog ongeschonden bij stond…

Tijdens de namiddag begon de ijskast (ter hoogte van de onderste rooster van de ijskast aan de buitenkant van de motorhome) een ‘klikkend’ geluid te maken. Dit was het relais die de input (gas, 220V of 12V) regelt die een beetje gek deed. Het klikken stopte toen de ijskast manueel op ‘gas’ werd gezet. Later zou blijken dat er niets aan de hand was met het relais, maar dat de stroomtoevoer op de camping rond het minimum dat de ijskast nodig heeft, schommelde.

08/06/2014: Ave-et-Auffe => Aartselaar

’s Morgens werden we gewekt door een onweer met het nodige regen, licht- en klankspel. Gelukkig voor ons was het zonder de gevreesde hagelbollen…

Na nog een beetje oprommelen en wat relaxen in de zon die er uiteindelijk terug was doorgekomen, vingen we onze rit huiswaarts aan.

Na een vlotte rit werden we aan de motorhome stalling begroet door onze dochter en onze hond Vanil. ’s Avonds sloten we thuis onze reis met een heerlijke BBQ af waarbij we uitvoerig onze reiservaringen deelden met onze dochter…

Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.

Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen: