Eindelijk zijn de herfstvakantie en het jachtseizoen weer daar. Tijd om er nog eens op uit te trekken naar de Ardennen om wild te gaan eten en om onze champagne voorraad nog eens aan te vullen. Malmedy en Villers-sous-Châtillon stonden dus al zeker op het lijstje van bestemmingen. Dit werd aangevuld met Heusden-Zolder, Durbuy, Han-sur-Lesse, Château-Thierry en Kortrijk. Op zaterdag werd de motorhome vertrekkensklaar gemaakt en in de late namiddag vertrokken we…

31 oktober 2015: Heusden-Zolder

Domein Bovy in Heusden-Zolder stond al lang op ons lijstje van te bezoeken camperplaatsen en vandaag leek het een uitgelezen moment om dit te doen. Aangezien we nogal laat vertrokken waren wensten we niet in één keer naar Malmedy te rijden en door te stoppen in Heusden-Zolder hadden we de route naar Malmedy toch al gehalveerd.

Toen we aankwamen aan het domein van Bovy merkten we op dat de ganse parking quasi vol auto’s stond en dat er een gezellige drukte heerste van spookachtig verklede kinderen (en een aantal volwassenen): 31 oktober = Halloween! Dit waren we even uit het oog verloren. Blijkbaar was een deel van het domein omgetoverd tot een spookachtig landschap met een griezelwandeling als hoogtepunt. Eén van de drie voorziene parkeerplaatsen voor motorhomes was gelukkig nog vrij en we maakten er dankbaar gebruik van.

Nadat we ons hadden geparkeerd maakten we ons avondeten warm (een heerlijk chili gerecht dat door de vrouw des huizes op voorhand was klaargemaakt) dat we met een vergezellend wijntje nuttigden. Na de afwas gingen we nog even sfeer snuiven aan de ingang van het domein, maar aangezien het al aan de late kant was loonde het niet meer de moeite om het terrein (tegen betaling) te betreden. Een half uur nadat we aan de ingang hadden gestaan was het spektakel afgelopen. Jammer, maar we noteren het voor een volgende keer.

01 november 2015: Malmedy

’s Morgens genoten we van een lekker ontbijtje en nadien vertrokken we naar Malmedy met als doel: de camperplaats bij het voormalige treinstation, gelegen aan de Place de la Gare.

Daar aangekomen vonden we nog een vrije plaatsje in de druk bezette camperplaats.

We beslisten om een wandeling te gaan maken in het centrum van Malmedy en om ’s avonds iets te gaan eten. Als het op het eten van wild aankomt zijn we in Malmedy niet aan ons proefstuk toe en sinds enkele jaren keren we steevast terug naar restaurant  Vî Mâm’dî (wat zoveel wil zeggen als “Au Vieux Malmedy” in het dialect van Malmedy), gelegen aan de Place Albert Premier,41 in het centrum van Malmedy. Dit restaurant is een echte aanrader en ook deze keer genoten we er ’s avonds van o.a. een hammetje en hertenragout. De eigenaar van de zaak is afkomstig uit Vlaanderen en spreekt dus nog een aardig woordje Nederlands. Om zeker te zijn van ons tafeltje maakten we in de loop van de namiddag een reservatie.

De rest van de  namiddag wandelden we nog wat rond, gingen we iets drinken op een zonovergoten terras (in t-shirt! En dat in november  ). We sloten de namiddag af met een bezoekje aan de lokale slagerij waar we enkele wildpaté’s en -salami’s aankochten.

2 november 2015: Durbuy

Durbuy, één van de kleinste steden ter wereld: het was al zeer lang geleden dat we er nog eens geweest waren en daarom vonden we het nu een uitgelezen moment om het stadje nog eens te bezoeken.

Ongeveer een uurtje na ons vertrek uit Malmedy hadden we de 70 kilometer lange rit achter de rug en kwamen we aan op de camperplaats van Durbuy. De camperplaats is gelegen aan de overs van de Ourthe en bevindt zich op een kleine 10-15 minuten wandelen van de stadskern. Op de receptie van de camperplaats werden we onthaalt door een vriendelijke man die onze registratie voor zijn rekening nam. De camperplaats is niet van de goedkoopste: we betaalden 21€ voor de overnachting. Daarvoor krijg je wel genoeg voorzieningen ter beschikking: verzorgde toiletten, douches, wasbakken (met warm water), elektriciteit, een gratis servicepunt (water lozen/nemen en toiletcassette ledigen).

Nadat we ons hadden geïnstalleerd vertrokken we te voet naar Durbuy.

Durbuy is een stad in de Belgische provincie Luxemburg. De stad aan de rivier de Ourthe is gelegen in drie geografische streken: de Ardennen, de Condroz en de Famenne. Durbuy is één van de toeristische trekpleisters in Wallonië. Jaarlijks trekt de van oorsprong Middeleeuwse stad, die (volgens de inwoners) bekendstaat als de op een na kleinste ter wereld, duizenden toeristen. Durbuy telt ruim 11.000 inwoners. De stadskern zelf bestaat uit een aantal straten en heeft zo’n 400 inwoners. De overgrote meerderheid van de inwoners van de gemeente woont in één van de 12 omliggende deelgemeenten.

Aan de ingang van de stad, net voorbij de oude brug over de Ourthe, bevindt zich het, uit de 11^e eeuw afstammende, kasteel van de graven d’Ursel. De familie d’Ursel herbouwde het kasteel in de 17^e eeuw op de ruïnes van de oude burcht.

Verder zijn ook de Sint-Niklaaskerk uit de 17^e eeuw (met een doopvont uit de 16^e eeuw) en het oude klooster van de Récollets een bezoek waard.
In een zeer homogeen en pittoresk geheel van oude huizen valt de oude graanhal met zijn schitterende vakwerkgevel op. De eerste geschreven vermelding van dit gebouw dateert uit 1380. Het diende voornamelijk als gerechtsgebouw en zetel van de stadsadministratie. Het huidige gebouw, dat stamt uit de 16^e eeuw en herbouwd werd in de 18^e eeuw, wordt op dit ogenblik opgeknapt.

Durbuy verwierf het statuut van stad in 1331, niet zozeer omdat het een belangrijke of grote stad was, dan wel omwille van het belang als commercieel en juridisch centrum.  Nadat Durbuy stadsrechten verwierf, werd het leven in en om de stad eeuwenlang bepaald door de “Heren van Durbuy”.

Neem ook eens een kijkje bij het ‘anticlinaal’: dit is de Homalius-rots, beter gekend onder de naam “Falize”-rots. Deze rots heeft een omgekeerde U-vorm en dit type van rots wordt anticlinaal genoemd. Hij is meer dan 300 miljoen jaar oud. De top ervan is tevens het hoogste punt van de stad.

Ook speciaal zijn de “begijnentrappen” (escaliers des béguines): deze werden in de 17^e eeuw door de zusters recollectinen in de rotsen uitgehouwen. Er zijn +/- 175 treden.

Het “parc des Topiaires” bevat een in Europa unieke collectie van gesnoeide buxussen op meer dan 10.000 m² in de vallei van de Ourthe.

Alle bezienswaardigheden in de regio van Durbuy zijn terug te vinden op de websites van de “Officiële website van het toerisme in Belgisch Luxemburg in de Ardennen” (http://www.luxembourg-belge.be/nl/) en het “Office de Promotion du Tourisme Wallonie-Bruxelles” (http://www.opt.be).

Na te hebben genoten van een drankje en een versnapering op één van de vele terrasjes wandelden we terug naar onze motorhome waar we, dankzij het aanhoudende schitterende weer, op ons buitengasvuur ons avondmaal bereidden.

3 november 2015: Han-sur-Lesse

Vandaag reden we naar een andere, druk bezochte plaats, in onze Belgische Ardennen: Han-sur-Lesse.

De camperplaats van Han-sur-Lesse is gelegen net buiten het stadscentrum en is afgescheiden van de autoparking. Er zijn een 40-tal beschikbare plaatsen met voldoende aansluitpunten voor de elektriciteit én water. Het toiletgebouw is in winterseizoen en na 20u gesloten. De ontvanger van de gemeente komt verschillende malen per dag langs om te ontvangen. We betaalden 10€ voor onze overnachting, elektriciteit, water lozen/nemen, toiletcassette lozen, inclusief.

Aangezien we nogal aan de late kant waren aangekomen zagen we het niet meer zitten om het Domein van de Grotten van Han nog te bezoeken. We verzamelden wel de nodige informatie in het info-center en we besloten dat we op latere datum nog wel eens zouden terugkomen voor een uitgebreid bezoek aan het domein. Han-sur-Lesse is een deelgemeente van Rochefort en ligt, zoals de naam het zegt, aan de rivier de Lesse, die in de buurt van Han-sur-Lesse delen van het kalksteenmassief heeft weggesleten zodat grotten ontstaan zijn. Deze grotten, wereldwijd bekend als de grotten van Han, zijn de grootste trekpleister van Han. Voor het bezoek aan de Grot neemt u een honderd jaar oude tram die een parcours volgt van bijna 4 km tot aan de ingang van de Grot. De rondleiding in de Grot verloopt over een kleine 2 km en duurt ongeveer 1.45 u.

In 1970 werd er een wildpark geopend dat verschillende diersoorten bij elkaar brengt die in de streek ooit geleefd hebben (waaronder wilde zwijnen en damherten, maar ook wolven en lynxen). Het wildpark is te voet te bezoeken, maar ook met een “Safari car“.

Daarnaast is er ook het PrehistoHan, in dit museum kunnen bezoekers zien hoe de grotten ontstaan zijn en hoe men ze onderzoekt. Dit museum herbergt een collectie archeologische vondsten die reiken van het neolithicum tot het heden.

Het bovenstaande lieten we dus aan ons voorbij gaan en na een wandeling in en rond het centrum van Han-sur-Lesse, hielden we halt aan bij “Hotel des Ardennes” waar we enkele artisanale biertjes dronken alvorens, op de terugweg naar onze motorhome, bij de beenhouwerij “Artisan Salaisonnier Lebrun-Cara” enkele speciale salami’s en regionale kazen aan te schaffen.

De rest van de avond genoten we van de rust op de camperplaats en vooral vader had bij een laat-avondwandeling aantrok van een mooi katje dat geen afscheid van hem kon nemen. Als we het hadden gewenst, dan hadden we er een nieuw huisdier bij gehad… we gebruikten onze hond Vanil dan maar als excuus om het niet te doen  .

4 november 2015: via Villers-sous-Châtillon naar Château-Thierry

223 Kilometers en 2u30 scheidden ons van één van onze hoofddoelen van deze trip: onze favoriete champagneboer in Villers-sous-Châtillon: Robert Allait.

We parkeerden ons op de camperplaats in de Rue du Parc in Villers-sous-Châtillon (deze is recht tegenover champagneboer Robert Allait gelegen), maar we gingen er niet overnachten. Dit zouden we doen in Château-Thierry.

Niet veel later zaten we in de tentoonstellingszaal waar je ook de verschillende champagnes kan degusteren. Naast een bestelling voor enkele familieleden kochtten wij voor ons een doos Cuvée Réservée Brut, enkele dozen Cuvée Préstige Brut, een doos Cuvée Jordan Millésime 2008 en een doos van de nieuwe Cuvée Plaisir Nature. We kregen er nog een reeds gekoelde fles Cuvée Préstige Brut gratis bij zodat we daar later in de motorhome van konden genieten.

Enige tijd later kwamen we met onze karrenvracht champagne aan bij onze motorhome waar we de garage even herindeelden zodat we onze aangekochte dozen veilig in konden opbergen.

Na deze belangrijke inkopen was het tijd om onze reis verder te zetten naar de camperplaats van Château-Thierry, een 40-tal kilometers verderop.

De stad ligt aan de Marne en een deel van het centrum is gebouwd op een eilandje in de rivier. Hoewel administratief een deel van Picardië, behoort Château-Thierry historisch en geografisch eerder tot de streek van Champagne. De stad ligt tussen de wijngaarden van de Marne waaruit champagne wordt gemaakt. Ter plaatse zijn er een paar champagnehuizen, bijvoorbeeld champagne Pannier.

De toegang tot de camperplaats is volledig geautomatiseerd: met behulp van je creditkaart kan je via een gedigitaliseerde display jezelf toegang verschaffen tot de camperplaats. Er zijn in totaal 13 plaatsen. Tarieven: Camper (2 pers incl. belasting): € 7,40 – Lozen afvalwater: gratis – Lozen cassettetoilet: gratis – Water: gratis – Stroom: € 4,00 (per 24 uur) – gebruik douchecabine, toiletten: gratis. De camperplaats ligt vlak naast de Marne. Er zijn een aantal supermarkten op loopafstand bereikbaar. Trouwens ook een overdekt zwembad en een McDonalds  .

Het oude stadscentrum is op een half uurtje wandelen afstand. Het is ook best mogelijk om de afstand per fiets af te leggen omdat er langs de Marne een mooi fietspad is aangelegd.

Château-Thierry combineert het vermogen van een grote stad, met zijn verschillende diensten en toeristische attracties, en de charme van het platteland. De bekende fabels schrijver Jean de la Fontaine, wiens roem straalt in de hele wereld, werd er geboren in 1621. Het middeleeuws kasteel, een monument ter ere van de Amerikaanse soldaten, het voormalige ziekenhuis waar nu Hôtel-Dieu gehuisvest is, de 15^de eeuwse kerk, en de protestantse kerk: Château-Thierry is een veelzijdige stad. De wijngaarden bieden veranderende kleuren, afhankelijk van het seizoen, maar hun schoonheid is constant. Een bezoek aan de Champagne kelders die dateren uit de Middeleeuwen is een leuke ervaring.

5 tot en met 8 november 2015: Kortrijk

We wensten nog ergens te gaan staan, niet te ver van huis, waar we een beetje cultuur konden snuiven en ook gastronomisch aan onze trekken komen. Dus dachten we aan de camperplaats op de parking Broeltorens te Kortrijk. Na een rustige rit van een kleine 300 km. waren we op nieuwe bestemming. Er waren nog een aantal plaatsen beschikbaar en het duurde dan ook niet lang vooraleer we goed geparkeerd stonden.

De kostprijs op de camperplaats bedraagt € 10 per 24 uur voor de eerste 72 uren, erna € 15 per 24 uur. In deze prijs is water en elektriciteit inbegrepen. Er is ook de mogelijkheid om je toiletcassette te reinigen.

De rest van de namiddag brachten we door met een verkennende wandeling door een gedeelte van Kortrijk. We passeerden eerst wel even langs de infostand waar we een plannetje oppikten zodat we niet teveel zouden verdwalen in de stad. (Klik hier of op de afbeelding hiernaast om de folder te bekijken in pdf-formaat)

Kortrijk ontstond uit een Romeinse woonkern op de kruising van de Leie en twee Romeinse heirbanen. In de middeleeuwen groeide Kortrijk onder impuls van een bloeiende vlas- en lakennijverheid uit tot een van de welvarendste steden van Vlaanderen. De stad staat bekend als de “Groeningestad” of “Guldensporenstad” door de Guldensporenslag, die op 11 juli 1302 plaatsvond op de Groeningekouter te Kortrijk. In de stad werd ook het Verdrag van Kortrijk (1820) ondertekend waarmee de grens werd vastgelegd tussen Frankrijk en het huidige België.

De stad was in de 19^e en 20^e eeuw een belangrijk centrum van de vlasnijverheid en is vandaag nog steeds een belangrijk centrum in de textielindustrie. Daarnaast is het op heden een belangrijke inkoopstad en vervult het een centrumfunctie op het vlak van tewerkstelling, dienstverlening en onderwijs. De stad heeft naast diverse hogescholen ook een universiteit en huisvest diverse ziekenhuizen. Kortrijk was in 1962 de eerste stad in België die een autovrije winkelstraat aanlegde (de Korte Steenstraat).

Omdat we zoveel gezien hebben krijgt u hierbij een opsomming van een gedeelte van de bezienswaardigheden die we onderweg tegenkwamen:

• Broeltorens
• Grote markt
• Belfort
• Stadhuis
• Begijnhof
• Artillerietoren
• Onze-Lieve-Vrouw-kerk (ook binnenin)
• Sint-Maartenkerk (ook binnenin)
• Sint-Michielskerk
• Groeningepoort en monument
• Texture: Museum over leie en vlas (bezocht. Zeer interessant!)
• 1302 – Guldensporenslag (bezocht. Zeer interessant!)
• K in Kortrijk (shoppingcenter)
• Buda-eiland
• Buda-toren
• Buda-Park
• Budascoop
• Budafabriek

We aten meer dan voortreffelijk in de volgende eetgelegenheden:

• Café Leffe
• Brasserie De Muze

Van ons krijgt Kortrijk alvast een dikke pluim: dit is een zeer leuke stad om in te vertoeven. Je hebt er voor elk wel wat wils. 

Op zondagvoormiddag maakten we een einde aan ons bezoek en keerden we huiswaarts.

We hadden weeral een zeer leuke reis achter de rug waarbij we veel leuke en nieuwe zaken te zien kregen.

Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.

Op PolarSteps.com ziet onze trip er als volgt uit (https://www.polarsteps.com/LucCeulemans/1202275-be-ardennen-fr-champagne):

Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen: