Net als in 2020 had het Corona (COVID19) virus de wereld in 2021 nog stevig in zijn greep. HET grote verschil met 2020 was dat er velen onder ons (waaronder wij zelf) reeds volledig ingeënt waren én de 14-daagse inwerkingstijd van het vaccin ook achter de rug hadden. Dit wou zeggen (begin juli 2021 in alle geval) dat er weer vrolijk op los kon gereisd worden binnen Europa (mits naleven van de plaatselijke ristricties en het invullen van de nodige reisdocumenten). Ook zij die niet volledig of nog niet gevaccineerd waren mochten reizen, maar die waren nog gebonden aan het voorleggen van negatieve coronatesten of een bewijs dat ze covid hadden gehad en dus een natuurlijke immuniteit hadden opgebouwd. Gelukkig behoorden wij tot de groep volledig gevaccineerden en hadden we over het algemeen genoeg aan ons Europees corona vaccinatie certificaat.
Achteraf zou blijken dat wij nergens, noch aan de grenzen, noch ergens anders ooit enige controle hebben gehad van onze documenten.

Goed, we gingen dus beginnen aan onze zomervakantie van 2021, maar tot op vrijdag 23/07 hebben we getwijfeld waar we zouden naartoe gaan: Duitsland (kant Rostock of Zwarte Woud), Frankrijk (Jura of de Loirestreek) of Italië (de familie achterna).

De dag voor ons vertrek beslisten we voor het laatste gingen kiezen aangezien het lang geleden was dat we mijn vrouw haar zussen en onze schoonbroer hadden gezien. Deze last-minute beslissingen en onvoorbereid vertrekken doen we wel meer. Dat vinden wij één van de leuke dingen aan het reizen met een motorhome.

Op zaterdag 24/07 rond 18u45 was onze motorhome vertrekkensklaar en hadden we afscheid genomen van onze dochter, schoonzoon en onze hond, Vanil. Ons doel: “Area Sosta Camper Parma“, een camperplaats die we al een paar keer hebben bezocht.

Tijdens de eerste fase van onze rit kregen we, ter hoogte van Dinant, een gigantische wolkbreuk over ons heen die ervoor zorgde dat er heel wat chaos was op de autostrade: door het opspattende water én de regen was de zichtbaarheid bijna nihil. Auto’s reden kriskras door mekaar, de ene remmend, de andere over de pechstrook, … Gelukkig zit je in een motorhome wat hoger tegenover in een auto en slaagden we erin om het overzicht op deze verkeerssituatie goed in te schatten.

Na deze zondvloed kregen we een redelijk vervolg, met hier en daar nog een klein onweer, aan onze rit naar Parma. We reden deze keer door Duitsland omdat we daar geen extra Covid19 documenten nodig tegenover Frankrijk. Het bijkomend voordeel hierbij is dat je de peage in Frankrijk ook niet hebt en qua afstand (+100 km) en duurtijd scheelt het niet erg veel.

Rond 9u30 kwamen we op zondag 22/07 redelijk vermoeid aan op de camperplaats in Parma met 1174 extra kilometers op de teller. We hadden wel de nodige rustpauzes genomen onderweg. Aangezien we Parma een paar jaar geleden hadden bezocht vanop deze camperplaats hadden we op voorhand als beslist om de rest van de dag te genieten van het mooie weer op de camperplaats.

Op maandagmorgen waren we vroeg de baan op om, na een rit van ongeveer, 300 km., rond de middag aan te komen op de camperplaats op parking P5 in Montepulciano. Er zaten pittige stijle stukjes tussen die we echter zonder problemen hebben overwonnen.

Op de camperplaats (plaatsen aan de zijkant van een mixed parking) kan je gratis water nemen, je afvalwater lozen en je toiletcassette ledigen (onder een redelijk goed verborgen rooster). Electriciteit was er niet dus onze zonnepanelen hebben zich nog eens flink kunnen uitleven. Voor dit alles betaal je 10€ aan de parkeermeter ter hoogte van de vuilnisbakken op de parking. Het uitzicht is er, doordat Montepulciano zeer hoog gelegen is, adembenemend.

Montepulciano is een stad vol historie en culinaire verrassingen.

De vele prachtige woningen en gebouwen die je kunt bewonderen tijdens het wandelen in het historische centrum, getuigen nog steeds van de kracht en rijkdom van de nobele families in de 14e en 15e eeuw.

Met name in de 16e eeuw bracht de de Medici familie architectonische hoogstandjes in de vorm van schitterende gebouwen naar Montepulciano. De De Medici’s oefenden een grote invloed uit op deze plaats.

Tijdens de namiddag maakten we een leuke wandeling door het oude stadscentrum en bezochten we enkele van de vele leuke winkeltjes, aten we lekker bij ristorante Degli Archi (waar we een gezellige babbel hadden met de eigenaar) en dronken we nog iets in één van de vele wijnbarretjes. Uiteraard bekeken we ondertussen ook de mooie oude gebouwen en hun architectuur.

Enkele voorbeelden van pareltjes die we passeerden:

• De Dom van Montepulciano (de binnenkant is veel meer indrukwekkend dan de buitenkant doet geloven)
• Piazza Grande (het historische plein is het hoogste punt van de stad en tevens één van de weinig vlakke plekken in het centrum)
• Palazzo Comunale (ontworpen en gebouwd door de favoriete architect van de familie de’ Medici, Michelozzo)
• Il Palazzo Nobili-Tarugi (gelegen aan een Piazza Grande en dit prachtige paleis was ooit de residentie van de familie Tarugi)
• Palazzo Contucci (het derde paleis in Montepulciano en het gebouw is nog steeds in handen van de familie Contucci. Deze familie is ook nauw betrokken bij de productie van de bekende Vino di Nobile wijnen. Hierdoor wordt het ook ineens logisch dat zich onder het paleis wijnkelders bevinden. Deze zijn gratis toegankelijk.)
• Il Pozzo, de put op het Piazza Grande (boven op de put staan twee leeuwen. Deze twee leeuwen houden het wapen van de familie De’ Medici vast)

Van de verleiding om ter plaatse wijn te kopen in één van de vele wijnkelders konden we weerstaan; de prijzen waren net iets te overdreven (dit leerden we nadien toen we bepaalde wijnen die we in Montepulciano zagen elders ook tegenkwamen voor een veel goedkopere prijs).

Desalniettemin vinden we deze mooie stad dus een aanrader en zeker een bezoekje waard.

Op 28/07 verlieten we de camperplaats van Montepulciano en het mag gezegd worden: het vertrek is zeer pittig: een zeer steile helling en een verkeerslicht waar wij scherp linksaf moesten maakten ons vertrek zéér boeiend.

Na een ritje door de bergen van om en bij de 80 km. met stevige up en downs kwamen we aan in Bolsena. Vooraleer we naar de camping reden hebben we de nodige inkopen gedaan bij een Coop supermarkt. Daarna was het tijd voor de reünie met de schoonbroer en -zussen op camping “Blu International Camping”. De eerste plaats die we kregen toegewezen lag pal in de zon, maar die konden we bij de supervriendelijke receptioniste Carla zonder problemen omruilen voor een plaats onder de bomen. We schatten dat de bezetting rond de 70% zit. Na een kijkje aan het meer en een uitgebreide aperitief gingen we ‘s avonds met de familieleden iets eten in het restaurant op de camping. Hier serveren ze authentieke Italiaanse gerechten tegen een zacht prijsje. We sloten de avond af met nog wat ‘nawijnen’.

De camping beschikt over een privéstrand en het zicht dat je van daaruit hebt op het meer van Bolsena is ronduit prachtig te noemen.

Het Meer van Bolsena (Lago di Bolsena) is een kratermeer in Midden-Italië. Het is 370.000 jaar geleden ontstaan na het ineenstorten van een caldera van de vulkanische Monti Volsini. Romeinse historische bronnen geven aan dat de Volsini-vulkaan nog actief was in 104 v.Chr. De twee eilanden in het zuidelijke deel van het meer zijn ontstaan door erupties die onder water plaatsvonden, toen de caldera in elkaar stortte.

Het meer heeft een ovale vorm, wat typisch is voor kratermeren. De totale oppervlakte bedraagt 114,5 km²; het meer ligt 305 m boven de zeespiegel, is op het diepste punt 151 m diep, en gemiddeld 81 m diep. Het is hiermee het grootste kratermeer van Europa. In het meer liggen twee kleine eilanden: Isola Martana en Isola Bisentina.

Terug naar de vakantie: onze jongste schoonzus en -broer hadden leuke waterspeeltjes bij: 2 sup boards en 1 opblaasbare kano. Hier maakten we met z’n allen tijdens de periode dat we er samen waren enorm veel gebruik van. Leuk meegenomen was het feit dat onze andere schoonzus met haar campervan een plaatsje niet ver van het meer had aangewezen gekregen en dat we de sup boards en de kano daar konden stallen.

Het weer op het meer gaat op en neer: tot de vroege namiddag is het meestal windstil en is het wateroppervlak quasi rimpelloos. In de latere namiddag steekt er meestal een redelijk sterke wind op die van de overkant van het meer komt en die zowaar voor een (kleine) golfslag zorgt.

Mijn vrouw en mezelf gebruikten dan, als volledige amateurs, de sup boards meestal in de voormiddag. Hier zijn gelukkig voor ons geen beelden van. 😁

Met de fiets vanop de camping het centrum van Bolsena bereiken kan op 2 manieren: langs de autoweg (zonder fietspad, maar de auto’s houden goed rekening met fietsers) of langs het meer. De laatste is de meest leuke manier maar het vergt wel enige stuurvaardigheid omdat je hier en daar door (zeer laag) water moet rijden en hier en daar door het zand. Wij deden het met elektrische fietsen en dit ging van een leien dakje.

Na deze avontuurlijke fietstocht is één van de eerste zaken die je tegenkomt een koffiebar met een fantastisch zicht over het meer. Daar zijn we een aantal keren in de voormiddag een aantal lekkere koffie’s gaan drinken genietend van het mooie meer en het daarbijhorende landschap.

Op dinsdag brachten we een bezoek aan de wekelijkse markt van Bolsena: dit is een gezellige markt zoals er zovelen zijn in de zuidelijke landen. We kochten er een aantal zaken die we dachten te kunnen gebruiken 🤗. Uiteraard kochten we er ook nog een aantal souvenirs voor de thuisblijvers.

Tijdens één van de dagen van dit gezellig samenzijn gebruikten we de motorhome van onze schoonzus (het is een “Van”) om een rondrit te maken rond het meer terwijl we de jongste schoonzus en -broer volgden op hun Vespa. Tijdens deze rondrit maakten we blitzbezoekjes aan enkele van de dorpjes die we onderweg passeerden. Zo maakten we een halt in de dorpjes Gradoli, Capodimonte, Marta en Montefiascone.

In de heuvels rond het meer liggen de wijngaarden van de beroemde Est!Est!Est! wijn. De wijn dankt zijn naam (volgens de legende) aan een sommelier die in het jaar 1111 door de regio reisde om wijnen te proeven. Als hij een goede wijn had gevonden schreef hij Est! (Hier!) boven de deur bij een uitstekende wijn Est!Est! De wijn in Bolsena was dus van dermate goede kwaliteit dat deze driemaal Est! verdiende.

Deze wijn kochten we bij een wijnhandelaar in Montefiascone. Onze laatste stop alvorens we terugkeerden naar de camping.

Enkele dagen later reden we in dezelfde ‘colonne’ naar Pitigliano. Na enige tijd zoeken vonden we op een parking van een kleine kerk een plaatsje om de Van van onze schoonzus te parkeren. De Vespa parkeren nam minder moeite in beslag. 😁
Daarna vervolgden we onze weg te voet naar deze zeer mooie dorp.

De indrukwekkende stadsmuren van Pitigliano stammen uit de zestiende eeuw. Door de ligging van het dorp en de bijzondere vorm van de stadsmuren lijkt Pitigliano nog het meest op een oude burcht. Het aanzicht van het dorp is werkelijk fenomenaal. Het historische centrum van het dorp is in zijn geheel autovrij wat wel wat voor parkeerproblemen zorgt in de directe omgeving van het dorp (welk we dus in de praktijk mochten ervaren). 

Het gezellige stadje heeft zijn middeleeuwse karakter bewaard (geplaveide steegjes, overdekte passages, trappen, oude lantaarns).

Het heeft een rijke geschiedenis met verschillende monumenten die aan de verschillende periodes uit de geschiedenis herinneren. Ook hier heersten in de 17de eeuw de de’ Medici’s over de stad.

Pitigliano wordt ook wel ‘klein Jeruzalem’ genoemd, omdat een Joodse gemeenschap er zich in de 15de eeuw vestigde. Je kan nog steeds de synagoge en het joods kerkhof bezoeken.

De stad zelf is omgeven door belangrijke archeologische sites en etruskische graven en een necropolis. Monumenten die een bezoekje waard zijn: de Duomo (met een 18de eeuwse barokgevel en een campanile uit de middeleeuwen), de Chiesetta di San Rocco (een 12de eeuws kerkje in het laagste deel van het stadje met een renaissancegevel en klokkentoren met bogen).

Uiteraard mocht een bezoekje aan één van de vele restaurantjes niet ontbreken. Bij restaurant “Ceccottino” hadden we de mogelijkheid om in het gezellige steegje achteraan het restaurant te kunnen eten in de schaduw. Enkele zalige pizza’s later konden we voldaan onze wandeling verder zetten.

Na onze terugkomst op de camping organiseerden we ’s avonds een leuk apéritief momentje aan het strand van de camping en genoten we er van een prachtige zonsondergang. We sloten de avond af met een leuke BBQ maaltijd aan onze motorhome.

Een dag voordien hadden we een bezoek gebracht aan de wekelijkse markt van Bolsena, maar nu werd het tijd om het stadje zelf eens te bezoeken.

Bolsena is een bruisende stad met een lange zomer vol evenementen. Van de feesten van Christina (23 en 24 juli), waar verschillende taferelen uit het leven van de heilige worden nagespeeld, tot een hortensiafestival (juni) waardoor de stad wordt gehuld in de geur van honderden hortensia’s, van een Permacultuur festival (september) waar je alles kunt leren over ecologisch leven tot een Giro d’Italia voor vintage fietsen (september).

Je vind er geen groot winkelcentrum met bekende ketens, maar van oost naar west loopt één lange straat waaraan je talloze kleine winkeltjes vindt van lokale ondernemers die authentieke producten verkopen.

Aan het einde van die lange straat ligt de Rocca Monaldeschi, een prachtig kasteel uit de veertiende eeuw. In het kasteel vind je het gemeentemuseum, waar je aan de hand van archeologische vondsten de geschiedenis van het meer en de stad Bolsena ontdekt. Een entreebewijs geeft ook toegang tot het dakterras van het kasteel, waar je kunt genieten van een prachtig uitzicht.

Stilletjesaan naderde het afscheid en terwijl onze jongste schoonzus en -broer ’s avonds terugkeerden naar Bolsena voor een romantische tête-à-tête gingen wij met onze andere schoonzus nogmaals genieten van de heerlijke kookkunsten bij het restaurant op de camping.

Terwijl, de dag nadien, onze schoonzussen zich klaar maakten om te vertrekken kwamen wij tot de vaststelling dat onze beide gasbussen waren leeggelopen (door een defect aan de Truma DuoControl installatie). Nadat we telefonisch contact hadden opgenomen met onze motorhome dealer Campirama en we enkele tips kregen die we (zonder resultaat) probeerden leerden we dat er vanop afstand geen oplossing kon geboden worden. We maakten een afspraak bij Campirama voor 11 augustus dit doel zou dus het einde van onze reis (lichtjes) beïnvloeden.

Noodgedwongen zouden we er dus moeten rekening mee houden om plaatsen aan te doen waar we onze motorhome aan het elektriciteitsnet konden aansluiten om onze ijskast aan de praat te houden. Echt koken was er dus ook niet meer bij en we waren genoodzaakt om elke dag op restaurant te gaan eten, welk in Italië uiteraard geen echte straf is. 😋

Van onze schoonzus hadden we een campingkit van campingaz op bruikleen gekregen zodat we ’s morgens nog wel een potje koffie konden maken. We waren dus gered want was is een mens zonder zijn eerste kopje koffie ’s morgens, niet?

Na het afscheid van onze schoonzussen en -broer genoten wij nog enkele dagen van platte rust op de camping en namen we de tijd om onze volgende bestemming te kiezen. Dit werd camping “Kursaal” in Passignano sul Trasimeno aan (de naam verraad het al) het meer van Trasimeno. Daar zouden we van 05/08/2022 tot 08/08/2022 logeren.

Nadat we Bolsena achter ons hadden gelaten kwamen we na een vlotte rit van ongeveer 120 km. aan bij onze nieuwe bestemming, camping “Kursaal”. We werden er zeer vriendelijk ontvangen in het Nederlands aangezien de vrouwelijke helft van het eigenenaarskoppel van Nederlandse afkomst is. We kregen al snel plaats G10 toegewezen waar we onder begeleiding naartoe werden gebracht.

G10 is een smalle plaats die net lang genoeg was voor onze motorhome en in evenwijdige richting van de rijweg gelegen is vlakbij het zwembad. Na enig gemanouvreer stond onze motorhome op zijn plaats. Tijdens het plaatsen van ons grondzeil en luifel kregen we al snel een vrijwillige helpende hand aangeboden door onze vriendelijke Nederlandse buren. Deze gezellige mensen bleken achter reeds 30+ jaren naar deze camping te komen. Dus al snel had de camping geen geheimen meer voor ons. 😀👍
Ik ga er nog wel even bij vermelden dat het een redelijk smalle plaats was en de luifel maar tot ongeveer de helft kon uitgezet worden. Maar nogmaals, dit kon de pret niet drukken.

Deze camping is achteraf bekeken eigenlijk een Nederlandse enclave want ongeveer 95% van de campinggasten bleken van Nederlandse afkomst te zijn. Daar is niets mis mee natuurlijk.

De camping is gelegen aan de rand van het meer, heeft een zeer mooi zwembad (met kinderbad), zeer verzorgd sanitair, veel schaduw en een voortreffelijk bar/restaurant waar ze regelmatig culinaire thema avonden organiseren. Verder produceren ze hun eigen wijn en olijfolie die je uiteraard ter plaatse kan degusteren en aankopen.

Aangezien we niet beschikten over onze gasinstallatie waren we al gauw graag geziene gasten in het restaurant. Gelukkig voor ons was het eten er simpelweg zalig te noemen.

Het enige nadeel dat we zouden kunnen aanhalen over de camping is het aantal muggen die er rondvliegen. dit zijn er ontelbaar veel, maar gelukkig steken ze niet. Wel moesten we er uiteraard voor zorgen om alle muggengazen van onze vensters en deur goed gesloten te houden.

Tijdens één van de culinaire thema avonden in het restaurant kregen we oesters uit Oléron voorgeschoteld. Voor zij die ons kennen zullen weten dat we grote fan zijn van de zeevruchten uit de Charente-Maritime streek in Frankrijk. Wij vonden dit natuurlijk zaaalig 😋.

Uitgebreide informatie over de omgeving rond het meer kan u hier vinden.

Tijdens onze ontvangst in de receptie hadden we vernomen dat er een makkelijk te berijden en bewegwijzerde fietsroute rond het meer ligt. Deze fietsroute deden we op 06/08/2022. Bij het verlaten van de camping kan je direct rechts naast de camping gemakkelijk de route vervoegen via een zandweg.
Meer informatie over deze fietstocht kan u vinden op pagina 32 van de Trasimeno brochure.

Onze fietstocht rond het meer van Trasimeno die we op 06/08 maakten over een totaal van 70,24 km zoals die elektronisch werd geregistreerd (klik op de titel “Passigno sul Trasimeno in de afbeelding om meer gedetailleerde info te zien):

Nadat we in de voormiddag van 7 augustus de wekelijkse markt van Passignano sul Trasimeno hadden bezocht, waar we enkele leuke zaken op de kop konden tikken, bezochten we het mooie historische centrum van Passignano sul Trasimeno. We kuierden er door de vele gezellige smalle straatjes en we genoten er van de mooie vergezichten over het meer en het hinterland.

In het historische centrum van de stad zijn nog de vroegere verdedigingsmuren, toren en poorten te zien en op het hoogste punt van de stad liggen de restanten van het fort of kasteel La Rocca. In het fort La Rocca is nu een museum met een tentoonstelling over de scheepvaart in deze regio en er zijn een aantal boten te zien die vroeger werden gebruikt in het Trasimeense Meer en omgeving.

De kerk van San Rocco is gebouwd in de zestiende eeuw in renaissancestijl. Het heiligdom van de Madonna dell’Oliveto is in dezelfde periode gebouwd. De kerk San Bernardino ligt in het centrum en heeft twee verdiepingen en is gebouwd tussen de veertiende en de zestiende eeuw. In de wijken buiten het centrum zijn nog een aantal bezienswaardige kerken zoals in San Vito del Lago.

Leuk weetje:

Elk jaar in de laatste week van juli is er het festival Palio delle Barche waarbij de vier districten van de stad dan een soort race houden door met boten op hun schouders door de oude stad naar de pier te lopen waarna de race verder gaat in het water. De botenrace is ontstaan uit een historische vlucht aan het einde van de vijftiende eeuw waarbij tijdens een ruzie tussen adelijke families men ook met de boten op de schouders moest vluchten naar het kasteel.

Na deze leuke uitstap keerden we terug naar de camping waar we onze fietsen wat poetsten, het grondzeil wegnamen en onze motorhome een beetje rijklaar maakten want de volgende ochtend vertrokken we huiswaarts, het is te zeggen richting Campirama in Izegem om de nodig reparaties aan onze gasinstallatie te laten uitvoeren.

Op 8 augustus verlieten we de camping. Het was onze bedoeling om tot in Como te rijden, maar door de lange files rond Firenze door werkzaamheden en de grote verkeersdrukte rond Milaan besloten we om nog maar eens halt te houden op de camperplaats “Area Sosta Camper Parma” in Parma.

Zoals gewoonlijk werden we er zeer vriendelijk ontvangen. We maakten van onze tussenstop gebruik om even langs de naastgelegen Lidl te gaan voor wat inkopen voor het avondmaal. Na ons avondmaal en een gezellige babbel met de uitbater van de camperplaats kropen we onder de wol om de dag nadien onze rit zo vroeg mogelijk aan te vangen.

Om de files voor te zijn vertrokken we op 9 augustus rond 5u30 vanuit Parma richting Saarburg (Duitsland) waar we, na een vlotte rit, rond 15u45 aankwamen op de camperplaats “Reisemobilpark Saarburg”. Deze camperplaats hadden we in het verleden ook al eens bezocht. Na onze aankomst wandelden we naar het centrum van Saarburg waar we bij een Italiaans restaurant enkele lekkernijen aten als avondmaal.

De dag nadien, 10 augustus, reden we alvorens onze weg te vervolgen naar wijnhuis Margarethenhof in de Kirchstrasse 17 te Ayl a.d. Saar. We kennen dit wijnhuis doordat we hier vroeger met de schoonouders van onze dochter een aantal flessen van hadden gekraakt. Omdat we waren uitgenodigd op hun huwelijksjubileum leek het ons een goed idee om hen enkele wijnen van dit wijnhuis te bezorgen. Uiteraard kochten we ook voor onszelf een, kleine, voorraad. 🤗

Tegen de avond kwamen we aan bij Campirama in Izegem waar we ons installeerden op een van de bij hen beschikbare camperplaatsen.

Op 11 augustus was het eindelijk zover: de nodige herstellingen aan onze gasinstallatie werd vakkundig opgelost en tegen de middag konden we alweer de baan op.

We hadden, omdat we toch niet te ver van de Belgische kust verwijderd waren nog een nachtje geboekt op de camperplaats van camping “De Poldervallei” in Westende/Middelkerke. Deze stek leerden we tijdens de coronaperiode goed kennen en ondertussen zijn we er kind aan huis geworden.

Nu we terug over gas beschikten konden we uiteindelijk onze Cadac nog eens te voorschijn halen, maar niet alvorens we nog een fietstochtje maakten en we iets dronken op één van de vele strandbars aan de Westendse dijk.

De dag nadien reden we na een zeer leuke vakantie terug huiswaarts. Onze motorhome was trouwens zeer dringend aan een wasbeurt toe na 3 weken stof, bladeren smurrie en insecten te verwerken te krijgen.

We blijven onthouden dat dit een vakantie was waarbij we veel, voor ons, nieuwe streken gezien hebben en de periode die we met onze familieleden doorbrachten blijven we natuurlijk ook koesteren.

Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.

Op PolarSteps.com ziet onze trip er als volgt uit (https://www.polarsteps.com/LucCeulemans/4122482-italie-2021): 

Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen: